Tłumaczenia dla hasła „verlenger“ w niemiecko » polski słowniku

I . verlạ̈ngern* [fɛɐ̯​ˈlɛŋɐn] CZ. cz. przech.

1. verlängern (länger machen):

etw [um zwei Meter] verlängern Schnur, Rohr

przedłużyć coś [o dwa metry]

2. verlängern (andauern lassen):

etw [um fünf Minuten] verlängern Pause, Spiel

wydłużyć coś [o pięć minut]

jdm das Leben verlängern

przedłużyć komuś życie

ein verlängertes Wochenende

wydłużony weekend r.m.

3. verlängern (länger gültig sein lassen):

verlängern Zeit

wydłużać [f. dk. wydłużyć]

verlängern Vertrag, Frist

przedłużać [f. dk. przedłużyć]

einen Pass verlängern

przedłużać ważność paszportu

4. verlängern GASTR. (Suppe):

verlängern

rozcieńczać [f. dk. rozcieńczyć]

II . verlạ̈ngern* [fɛɐ̯​ˈlɛŋɐn] CZ. cz. zwr.

sich [um einen Monat] verlängern (Urlaub, Aufenthalt)

wydłużyć się [o miesiąc]

das Abonnement verlängert sich automatisch um ein weiteres Jahr

abonament r.m. automatycznie ulega przedłużeniu po upływie jednego roku

Verle̱ger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Verleger(in)

wydawca r.m.

I . verle̱gen*² CZ. cz. przech.

1. verlegen (an falsche Stelle):

verlegen Schlüssel

zapodziać

ich habe meine Brille verlegt

zapodziałem moje okulary

2. verlegen (örtlich):

verlegen Behörde, Wohnsitz

przenosić [f. dk. przenieść]

verlegen Truppen

przekwaterować

den Kranken in eine andere Abteilung verlegen

przenieść chorego na inny oddział

3. verlegen:

etw [auf einen anderen Tag] verlegen Termin

przełożyć coś [na inny dzień]

die Prüfung wurde von Dienstag auf Donnerstag verlegt

egzamin r.m. został przełożony z wtorku na czwartek

4. verlegen (legen):

verlegen Parkett, Fliesen, Kabel

kłaść [f. dk. położyć]

einen neuen Boden verlegen lassen

położyć nową podłogę

5. verlegen (herausgeben):

verlegen Bücher, Zeitschriften

wydawać

II . verle̱gen*² CZ. cz. zwr.

verlegen

przerzucić się

sich auf den Kunsthandel verlegen

przerzucić się na handel dziełami sztuki

da Möbel schlecht gingen, verlegte er sich auf den Handel mit Teppichen

meble r.m. l.mn. trudno się sprzedawały i dlatego przerzucił się na handel dywanami

sich auf eine andere Strategie verlegen

przerzucić się na inną strategię

sich aufs Bitten/Betteln/Leugnen verlegen

uciekać się do próśb/błagań/kłamstw

verle̱u̱gnen* CZ. cz. przech.

jdn/etw verleugnen

wypierać [f. dk. wyprzeć] się kogoś/czegoś

nicht verleugnen können, dass ...

nie móc zaprzeczyć, że...

es lässt sich nicht verleugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

er hat sich verleugnen lassen

kazał powiedzieć, że go nie ma

verle̱ben* CZ. cz. przech.

1. verleben (verbringen):

verleben Zeit, Urlaub

spędzać [f. dk. spędzić]

2. verleben pot. (verbrauchen):

verleben

spożytkować

I . verle̱sen* CZ. cz. przech. irr

1. verlesen:

verlesen Namen

wyczytywać [f. dk. wyczytać]

verlesen Text, Liste

odczytywać [f. dk. odczytać]

verlesen Text, Liste

czytać [f. dk. prze‑] na głos

2. verlesen Gemüse, Körner:

verlesen

przebierać [f. dk. przebrać]

II . verle̱sen* CZ. cz. zwr. irr

verlesen

mylić [f. dk. po‑] się w czytaniu

da musst du dich doch verlesen haben!

musiałeś źle przeczytać!

verle̱i̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [f. dk. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [f. dk. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [f. dk. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen podn. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość r.ż. dodaje mu sił

etw C. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

verlẹrnen* CZ. cz. przech.

verlernen

zapominać [f. dk. zapomnieć]

verle̱i̱den* CZ. cz. przech.

1. verleiden (vergällen):

jdm etw verleiden

obrzydzać [f. dk. obrzydzić] komuś coś

2. verleiden CH, poł. niem. (zuwider werden):

ihr ist die Freude am Tanzen verleidet

straciła przyjemność w tańczeniu

verle̱i̱ten* CZ. cz. przech.

verleiten

skłaniać [f. dk. skłonić]

verleiten

nakłaniać [f. dk. nakłonić]

jdn zum Glücksspiel verleiten

nakłaniać [f. dk. nakłonić] kogoś do gry hazardowej

das schöne Wetter hat uns zu einem Picknick verleitet fig

piękna pogoda r.ż. skusiła nas na piknik

I . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] CZ. cz. przech.

1. verletzen (verwunden):

verletzen

kaleczyć [f. dk. s‑]

jdn/ein Tier [am Kopf] verletzen

ranić [f. dk. z‑] kogoś/zwierzę [w głowę]

schwer/leicht verletzt

ciężko/lekko ranny

2. verletzen (kränken):

verletzen

obrazić

verletzen jds Eitelkeit, Stolz

urazić

verletzen jds Gefühle

ranić [f. dk. z‑ ]fig

3. verletzen (nicht befolgen):

verletzen Vorschrift, Vertrag, Grenze

naruszać [f. dk. naruszyć]

verletzen Recht

pogwałcić

ein Gesetz/die Sitten verletzen

naruszyć ustawę/obyczaje

das verletzt den guten Geschmack

to psuje dobry smak

II . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] CZ. cz. zwr.

sich [an der Hand] verletzen

skaleczyć się [w rękę]

verlo̱ren|gehenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

verlorengehen → verloren

Zobacz też verloren , verlieren

I . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verloren pp von verlieren

II . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYM.

1. verloren (rettungslos, hoffnungslos):

verloren Menschen

stracony

verloren Menschen

zgubiony r.m.

auf verlorenem Posten stehen

stać [lub być] na przegranej pozycji

der verlorene Sohn a. podn.

syn r.m. marnotrawny

2. verloren fig (hilflos, verlassen):

verloren Person

bezradny

verloren Person

zagubiony

3. verloren (vergeblich):

verloren Mühe

daremny

verloren Mühe

próżny

III . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYSŁ.

1. verloren (verlassen):

verloren aussehen, sich fühlen

bezradnie

2. verloren (nicht mehr zu finden):

verloren gehen (Brief)

ginąć [f. dk. za‑]

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [f. dk. z‑]

du hast hier nichts verloren! pot.

nie masz tu nic do szukania! pot.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! pot.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? pot.

czego tutaj szukasz? pot.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen pot.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [f. dk. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [f. dk. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej r.m.

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze r.n.

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [f. dk. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

an Bedeutung C. verlieren

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot r.m. obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs r.m. spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [f. dk. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [f. dk. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas r.m. nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [f. dk. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

verlẹtzend PRZYM.

verletzend Bemerkung

obraźliwy

verletzend Worte

raniący

verle̱u̱mden* [fɛɐ̯​ˈlɔɪmdən] CZ. cz. przech.

verleumden

oczerniać [f. dk. oczernić]

Verle̱u̱mder(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Verleumder(in)

oszczerca r.m.

verlẹtzbar PRZYM.

verletzbar Mensch:

verletzbar

drażliwy

er ist sehr verletzbar

łatwo go zranić [lub urazić]

Verlạ̈ngerung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Verlängerung bez l.mn.:

Verlängerung (das Verlängern)

wydłużenie r.n.

Verlängerung (einer Frist)

przedłużenie r.n.

Verlängerung (eines Passes, Abonnements)

przedłużenie r.n. ważności

2. Verlängerung SPORT (Spielverlängerung):

Verlängerung

dogrywka r.ż.

3. Verlängerung GASTR. (der Suppe, Soße):

Verlängerung

rozcieńczenie r.n.

4. Verlängerung → Verlängerungskabel

Zobacz też Verlängerungskabel

Verlạ̈ngerungskabel <‑s, ‑> RZ. r.n.

Verlängerungskabel RZ. r.ż. <‑, ‑schnüre>:

Verlängerungskabel ELEKT., ELEKT.

przedłużacz r.m.

Verlụstbringer <‑s, ‑> RZ. r.m.

Verlustbringer

produkt r.m. nierentowny

Verlege̱nheit¹ <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. (Betretenheit)

Verlegenheit

zakłopotanie r.n.

jdn in Verlegenheit bringen

wprawiać [f. dk. wprawić] kogoś w zakłopotanie

in Verlegenheit kommen

wpaść w zakłopotanie

sie wurde vor Verlegenheit rot

z zakłopotania zrobiła się czerwona

Verleiher RZ.

Hasło od użytkownika

Verleiher r.m.

pożyczający r.m.

Verleiher r.m.

użyczający r.m.