Tłumaczenia dla hasła „vollbelegen“ w niemiecko » polski słowniku

vollbrịngen* [fɔl​ˈbrɪŋən] CZ. cz. przech. irr podn.

vollbringen

dokonywać [f. dk. dokonać]

eine gute Tat vollbringen

spełniać [f. dk. spełnić] dobry uczynek

voll|schlagenst. pis. CZ. cz. przech. irr

vollschlagen → schlagen

Zobacz też schlagen

I . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. przech.

1. schlagen (hauen):

schlagen

uderzać [f. dk. uderzyć]

jdn [ins Gesicht] schlagen

uderzyć kogoś [w twarz]

er schlug sie zu Boden

powalił ją na ziemię

er schlug ihr das Buch aus der Hand

wytrącił jej książkę z ręki

die Hände vors Gesicht schlagen

zakryć twarz rękoma

er schlug alles kurz und klein

roztrzaskał wszystko w drobny mak

etw zu Scherben schlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] coś na [drobne] kawałki

jdn zum Krüppel schlagen

pobić kogoś ze skutkiem [trwałego] kalectwa

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

napychać [f. dk. napchać] sobie brzuch pot.

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

obżerać się pot.

die Augen zu Boden schlagen fig

spuszczać [f. dk. spuścić] oczy [lub wzrok]

ehe ich mich schlagen lasse pot.

nie mam nic przeciwko

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pot.

upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu fig

alles über einen Leisten schlagen

traktować [f. dk. po‑] wszystko jednakowo

sich etw aus dem Kopf [o. Sinn] schlagen

wybić coś sobie z głowy

etw in den Wind schlagen pot.

puścić coś mimo uszu

etw in den Wind schlagen pot.

nie zważać na coś

sich C. die Nacht um die Ohren schlagen pot.

nie zmrużyć oka przez [lub przebalować pot. ] całą noc

2. schlagen (besiegen):

schlagen Gegner, Feind

pobić

schlagen Schachfigur, Spielstein

zbijać [f. dk. zbić]

schlagen Rekord

bić [f. dk. po‑]

sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1

pokonali drużynę niemiecką 3:1

sie schlug ihn dreimal beim Schachspiel

ona wygrała z nim trzy razy w szachy

er hat ihn um drei Meter geschlagen

był lepszy od niego o 3 metry

er gab sich geschlagen podn.

uznał swoją przegraną

er gab sich geschlagen podn.

przyznał się do porażki

[in etw] nicht zu schlagen sein pot.

być [w czymś] nie do pobicia

mit jdm/etw geschlagen sein

mieć z kimś/czymś duży kłopot [lub wielkie utrapienie]

3. schlagen (fällen):

schlagen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

schlagen Baum

wyrąbywać [f. dk. wyrąbać]

4. schlagen (hineinschlagen):

einen Nagel in die Wand schlagen

wbijać [f. dk. wbić] gwóźdź w ścianę

5. schlagen MUS:

schlagen Takt

wybijać

schlagen Trommel

bić [lub walić pot. ] w coś

schlagen Trommel

bębnić [f. dk. za‑] w coś pot.

6. schlagen (bearbeiten):

schlagen Eiweiß, Sahne

ubijać [f. dk. ubić]

ein paar Eier in die Pfanne schlagen

wbijać [f. dk. wbić] kilka jaj na patelnię

7. schlagen (läuten):

schlagen

bić [f. dk. wy‑]

schlagen Uhrzeit

wybijać [f. dk. wybić]

es hat zehn Uhr geschlagen

wybiła [godzina r.ż. ] dziesiąta

eine geschlagene Stunde

bita godzina r.ż. pot.

Alarm schlagen

bić na alarm

8. schlagen (ausführen):

schlagen Loch, Kerbe

wybijać [f. dk. wybić]

einen Bogen um jdn/etw schlagen

zataczać [f. dk. zatoczyć] łuk wokół kogoś/czegoś

einen Kreis schlagen

zakreślać [f. dk. zakreślić] koło

9. schlagen (wickeln):

etw in Papier schlagen

zawijać [f. dk. zawinąć] coś w papier

etw in Papier schlagen

owijać [f. dk. owinąć] coś papierem

10. schlagen:

schlagen (greifen und töten) (Greifvogel)

upolować

11. schlagen (dazurechnen):

Gewinn aus etw schlagen

czerpać z czegoś zyski

12. schlagen (anwachsen):

die Pflanze hat Wurzeln geschlagen

roślina r.ż. ukorzeniła się

Wurzeln schlagen (a. sich einleben)

zapuszczać [f. dk. zapuścić] korzenie a. fig

II . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlagen +haben (hämmern):

[mit etw] auf etw B./gegen etw schlagen

uderzyć [czymś] w coś/o coś

(hauen, zuschlagen) jdm [mit der Faust] ins Gesicht schlagen

uderzyć kogoś [pięścią] w twarz

um sich schlagen

wywijać czymś [wokół siebie]

das schlägt nicht in mein Fach fig

to nie [jest] moja specjalność r.ż.

das schlägt nicht in mein Fach fig

nie znam się na tym

2. schlagen +haben o sein:

schlagen (auftreffen) (Flammen)

bić w górę

an etw B. schlagen (Regen, Wellen)

uderzać [f. dk. uderzyć] o coś

3. schlagen +haben:

schlagen (pochen) (Herz, Puls)

bić [f. dk. za‑]

sein Gewissen schlägt ihm fig

on ma wyrzuty sumienia

4. schlagen +haben:

schlagen (läuten) (Uhr, Glocke)

bić [f. dk. wy‑]

die Abschiedsstunde hat geschlagen fig

wybiła godzina r.ż. pożegnania podn.

5. schlagen +sein pot. (ähneln):

die Jüngste schlägt nach der Mutter

najmłodsza r.ż. wdała się w matkę

6. schlagen +sein MED.:

die Erkältung ist ihm auf die Blase geschlagen

przeziębienie r.n. wywołało u niego zapalenie pęcherza

jdm [o. bei jdm] auf den Magen schlagen

odbić się na czyimś żołądku

7. schlagen +sein (aufprallen):

schlagen

uderzać [f. dk. uderzyć]

er schlug mit dem Kopf gegen die Tischkante

uderzył głową o brzeg stołu

sie schlug an die Tür

[ona] waliła do drzwi pot.

8. schlagen +haben:

schlagen (singen) (Nachtigall)

kląskać podn.

schlagen (singen) (Nachtigall)

Fink

schlagen (singen) (Nachtigall)

śpiewać

III . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. zwr.

1. schlagen (rangeln):

sich [mit jdm] schlagen

bić [f. dk. po‑] się [z kimś]

sich um etw schlagen

bić [f. dk. po‑] się o coś

sich auf jds Seite schlagen

przejść na czyjąś stronę

2. schlagen (zurechtkommen):

sich gut/tapfer schlagen

dobrze/dzielnie sobie radzić [f. dk. po‑]

sich durchs Leben schlagen pot.

przebijać się przez życie fig pot.

vollzo̱gen CZ. cz. przech., cz. zwr.

vollzogen pp von vollziehen

Zobacz też vollziehen

I . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. vollziehen (ausführen):

vollziehen Befehl

wykonywać [f. dk. wykonać]

vollziehen Ehe

zawierać [f. dk. zawrzeć]

2. vollziehen PR.:

die vollziehende Gewalt

władza r.ż. wykonawcza

II . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] CZ. cz. zwr. irr

vollziehen (Drama)

rozgrywać [f. dk. rozegrać] się

vollziehen (Wandel)

dokonywać [f. dk. dokonać] się

die Veränderung vollzog sich rasch

zmiana r.ż. dokonała się szybko

ü̱berbelegen* [ˈ-----] CZ. cz. przech.

überbelegen

przepełniać [f. dk. przepełnić]

wegen des Flugzeugsabsturzes ist das Krankenhaus überbelegt

z powodu katastrofy lotniczej szpital r.m. jest przepełniony

das Hotel ist überbelegt

hotel [f. dk. m] jest przepełniony

vọll|saugenst. pis. CZ. cz. zwr. irr

vollsaugen → saugen

Zobacz też saugen , saugen

I . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

den Teppich/das Wohnzimmer saugen

odkurzać dywan/pokój dzienny [lub salon]

der Staubsauger saugt nicht mehr richtig

odkurzacz r.m. nie ciągnie już dobrze pot.

II . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

Flusen vom Teppich saugen

powciągać odkurzaczem nitki z dywanu

I . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech.

1. saugen (Flüssiges in sich aufnehmen):

[an der Brust] saugen (Baby)

ssać [pierś]

2. saugen (an einer Pfeife):

saugen

zaciągać się

II . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech.

1. saugen (einsaugen):

saugen Flüssigkeit

wsysać [f. dk. wessać]

saugen Blut

wysysać [f. dk. wyssać]

saugen Rauch, Luft

wciągać [f. dk. wciągnąć]

die Stechmücke saugt Blut

komar r.m. ssie krew

2. saugen (aufsaugen):

etw aus der Flasche [mit Strohhalm] saugen

pić [f. dk. wy‑] coś z butelki [przez rurkę]

sich etw aus den Fingern saugen pot.

wyssać coś z palca fig pot.

III . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. zwr.

1. saugen (eingesaugt werden):

der Wein saugt sich in den Stoff

wino r.n. wsiąka w materiał

2. saugen (in sich aufnehmen):

sich mit etw voll saugen

napełniać napełnić się czymś

saugen

napełnić

sich [mit Wasser] voll saugen (Schwamm)

wchłaniać [f. dk. wchłonąć] w siebie [wodę] do pełna

der Schwamm saugt sich voll Wasser

gąbka r.ż. wchłania wodę

vọllbusig PRZYM.

vollbusig

z wydatnym biustem

vollbusig

piersiasty pot.

Vọllblüter <‑s, ‑> RZ. r.m. ZOOL.

Vollblüter

koń r.m. pełnej krwi [lub czystej rasy]

Vollblüter

folblut r.m.

vọllblütig PRZYM.

1. vollblütig ZOOL.:

vollblütig

pełnokrwisty

vollblütige Rennpferde

wyścigowe konie r.m. l.mn. czystej rasy

2. vollblütig (vital):

vollblütig

żywotny

vollblütig

pełen sił witalnych

I . ụngelegen PRZYM. (ungünstig)

ungelegen Besucher

nie w porę

ungelegen Zeitpunkt

niedogodny

II . ụngelegen PRZYSŁ. (nicht zur rechten Zeit)

[jdm] ungelegen kommen (Person)

przychodzić [f. dk. przyjść] [do kogoś] nie w porę

komme ich ungelegen?

czy przychodzę nie w porę?

komme ich ungelegen? (Sache)

być [komuś] nie na rękę

das kommt mir sehr ungelegen

to mi bardzo nie na rękę

ạbgelegen PRZYM.

abgelegen Dorf:

abgelegen

odległy

abgelegen

położony na uboczu

na̱he|legenst. pis. CZ. cz. przech.

nahelegen → legen

Zobacz też legen

I . le̱gen [ˈleːgən] CZ. cz. przech.

1. legen (hinlegen):

etw auf den Tisch legen

kłaść [f. dk. położyć] coś na stół

er legte das Buch auf den Stuhl

położył książkę na krześle

lege die Stifte in die Schublade

włóż pisaki do szuflady

sie legte ihr Baby an die Brust

przystawiła dziecko do piersi

er legte ihm den Arm um die Schultern

położył mu rękę na ramieniu

sich C. einen Schal um den Hals legen

owinąć sobie szal wokół szyi

etw aus der Hand legen

wróżyć [f. dk. po‑] z ręki

Karten legen

wróżyć z kart

etw beiseite legen

odkładać [f. dk. odłożyć] coś na bok

etw in den Kühlschrank legen

wkładać [f. dk. włożyć] coś do lodówki

jdm nahe legen etw zu tun fig

radzić [f. dk. po‑] komuś coś zrobić

das legt die Vermutung nahe, dass ... fig

to nasuwa przypuszczenie, że...

etw offen legen form

wyjawiać [f. dk. wyjawić] coś

etw offen legen form

ujawniać [f. dk. ujawnić] coś

2. legen (betten):

jdn ins Bett legen

kłaść [f. dk. położyć] kogoś do łóżka

die Kinder schlafen legen

kłaść [f. dk. położyć] dzieci spać

3. legen:

legen (produzieren) Eier

znosić [f. dk. znieść]

legen (verursachen) Feuer

podkładać [f. dk. podłożyć]

4. legen GASTR. (einlegen):

etw in Marinade B. legen

marynować [f. dk. za‑] coś

Oliven in Öl legen

zalewać [f. dk. zalać] oliwki olejem

5. legen (in Form bringen):

legen

układać [f. dk. ułożyć]

Wäsche legen

układać pranie

Haare waschen und legen

myć [f. dk. u‑] i układać [f. dk. ułożyć] włosy

er legte die Stirn in Falten fig

zmarszczyć czoło

6. legen (befestigen):

legen Fliesen, Teppich, Bodenbelag

kłaść [f. dk. położyć]

legen Leitungen, Kabel, Schienen

prowadzić [f. dk. po‑]

legen Minen

podkładać [f. dk. podłożyć]

7. legen (in den Erdboden bringen):

legen Kartoffeln

sadzić [f. dk. za‑]

8. legen (verlegen):

legen

przekładać [f. dk. przełożyć]

II . le̱gen [ˈleːgən] CZ. cz. zwr.

1. legen (hinlegen):

sich ins Bett legen

kłaść [f. dk. położyć] się do łóżka

sich schlafen legen

kłaść się spać

sich in die Sonne legen

położyć się na słońcu

sich auf den Bauch/auf den Rücken/auf die Seite legen

położyć się na brzuchu/na plecach/na boku

2. legen (sich senken auf):

sich auf etw B. legen (Staub)

osiadać [f. dk. osiąść] na czymś

der Rauch legt sich auf die Dächer/auf die Lungen

dym r.m. osiada na dachach/w płucach

3. legen:

legen (nachlassen, sich beruhigen, aufhören) (Sturm)

przechodzić [f. dk. przejść]

legen (Wind)

ustawać [f. dk. ustać]

legen (Begeisterung)

opadać [f. dk. opaść]

legen (Wut)

mijać [f. dk. minąć]

vọlladenst. pis. <lädt voll, lud voll, vollgeladen> [ˈfɔllaːdən] CZ. cz. przech.

volladen → laden

Zobacz też laden

I . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] CZ. cz. przech.

1. laden (verladen) Fracht:

etw [auf den Lkw] laden

ładować [f. dk. za‑] coś [na ciężarówkę]

(von einem Transportmittel nehmen) etw aus dem Auto laden

wyładowywać [f. dk. wyładować] coś z samochodu

die Koffer in das/aus dem Auto laden

wkładać [f. dk. włożyć] walizki do/wyjmować [f. dk. wyjąć] walizki z samochodu

die Kisten aus dem Laster laden

wyładować skrzynie z ciężarówki

voll geladen

z pełnym ładunkiem

geladen haben pot. (betrunken sein)

być pijanym

zu viel geladen haben

wypić za dużo

er hat wieder schwer geladen iron. pot.

znowu za dużo wypił

2. laden (aufbürden):

Verantwortung auf sich B. laden

obarczać [f. dk. obarczyć] się odpowiedzialnością

alle Schuld auf sich laden

brać [f. dk. wziąć] na siebie całą winę

eine Menge Schulden auf sich laden

obciążyć się wieloma długami

sich C. etw auf den Hals laden

podejmować [f. dk. podjąć] się czegoś

sich C. etw auf den Hals laden

brać [f. dk. wziąć] coś na swoje barki

3. laden podn. (einladen):

jdn [zu einem Empfang] laden

zapraszać [f. dk. zaprosić] kogoś [na przyjęcie]

die geladenen Gäste

zaproszeni goście r.m. l.mn.

4. laden PR. (vorladen):

laden Zeugen

wzywać [f. dk. wezwać]

5. laden (Munition einlegen):

laden Pistole

ładować [f. dk. za‑]

pass auf, die Waffe ist geladen

uważaj, broń r.ż. jest naładowana

6. laden (mit Strom versehen, aufladen):

laden ELEKT., PHYS Batterie

ładować [f. dk. na‑]

die Elektrode ist positiv/negativ geladen

elektroda r.ż. jest naładowana dodatnio/ujemnie

ich habe die Akkus wieder geladen

naładowałem [lub doładowałem] baterie

geladen sein pot.

być wkurzonym pot.

sieh dich vor, er ist heute total geladen pot.

uważaj, on jest dzisiaj bardzo wkurzony

7. laden INF.:

laden Programm, Datei

wczytywać [f. dk. wczytać]

laden Programm, Datei

ładować [f. dk. za‑]

II . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] CZ. cz. nieprzech.

1. laden (Munition einlegen):

selbsttätig laden

ładować automatycznie

2. laden ELEKT., PHYS:

das Ladegerät lädt noch

ładowarka r.ż. jeszcze ładuje

3. laden INF.:

laden

ładować [f. dk. za‑]

automatisches Laden

ładowanie r.n. automatyczne

laden und starten

załadować i uruchomić