Tłumaczenia dla hasła „wikol“ w polsko » niemiecki słowniku

glikol <D. ‑u, l.mn. ‑e> [glikol] RZ. r.m. CHEM.

glikol

Glykol r.n.

glikol

Glycol r.n.

pikolo <D. ‑la, l.mn. ‑la> [pikolo] RZ. r.n. MUZ.

pikolo

Pikkoloflöte r.ż.

pikolo

Pikkolo r.m.

kąkol <D. ‑u, l.mn. ‑e> [koŋkol] RZ. r.m. BOT.

kąkol

Kornrade r.ż.

wikt <D. ‑u, bez l.mn. > [vikt] RZ. r.m. przest

wikt żart.:

wikt

Verpflegung r.ż.

wikt

Kost r.ż.

domowy wikt

Hausmannskost r.ż.

zwroty:

wikt i opierunek pot.

Verpflegung r.ż.

wikt i opierunek pot.

Kost r.ż. und Logis r.n.

wiola <D. ‑li, l.mn. ‑le, D. l.mn. ‑li [lub ‑ol]> [vjola] RZ. r.ż. MUZ.

wiola

Viola r.ż.

wiola

Bratsche r.ż.

wieko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [vjeko] RZ. r.n.

wieko

Deckel r.m.

wieko kufra

Truhendeckel r.m.

wirolot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [virolot] RZ. r.m. LOT.

wirolot

Flugschrauber r.m.

wiking <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [vikiŋk] RZ. r.m. HIST.

wiking

Wiking[er](Wikingerin) r.m. (r.ż.)

wiking

Normanne(Normannin) r.m. (r.ż.)

Wiktor <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [viktor] RZ. r.m. (imię)

Wiktor

Viktor r.m.

wikariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vikarjuʃ] RZ. r.m., wikary [vikarɨ] RZ. r.m. <D. ‑rego, l.mn. ‑arzy> odm. jak przym. REL.

wikariusz

Vikar r.m.

wikariusz generalny

Generalvikar r.m.

wikariusz apostolski

apostolischer Vikar

I . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wikłać (czynić niejasnym):

wikłać sprawę

[ver]komplizieren

2. wikłać (wplątywać):

wikłać kogoś w coś

jdn in etw B. verwickeln [o. verstricken podn. ]

3. wikłać (plątać):

wikłać

durcheinanderbringen

wikłać

verwirren

wikłać

verheddern

wikłać wełnę

Wolle verheddern pot.

II . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. wikłać:

wikłać (komplikować się) (akcja, wątek)

verwickelt [o. komplizierter] werden

2. wikłać (wplątywać się):

wikłać się w coś

sich B. in etw B. verstricken podn.

wikłać się w coś

in etw B. hineingezogen werden

wiktoria <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [viktorja] RZ. r.ż.

1. wiktoria podn. (zwycięstwo):

wiktoria

Sieg r.m.

odnieść trzykrotną wiktorię

einen dreifachen Sieg davontragen

2. wiktoria BOT.:

wiktoria

Wasserlilie r.ż.

wiktoria

[Riesen]seerose r.ż.

wiktoria

Victoria r.ż.

wiolin <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vjolin] RZ. r.m. MUZ.

wiolin

Violinton r.m.

wiotko [vjotko] PRZYSŁ. podn.

wiotko wyglądać:

wiotko

schlank

wiotko

schmächtig

wiotko

grazil