polsko » niemiecki

II . wystraszać <‑sza; cz. prz. ‑szaj> [vɨstraʃatɕ], wystraszyć [vɨstraʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. zwykle f. dk.

wystroić [vɨstroitɕ]

wystroić f. dk. od stroić

Zobacz też stroić

I . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. przech.

1. stroić podn. (ubierać):

2. stroić podn. (ozdabiać):

3. stroić t. MUZ. (zmieniać częstotliwość):

II . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. nieprzech. podn. (być ozdobą)

III . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. zwr. podn. (ubierać się)

wystrzał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨstʃaw] RZ. r.m.

1. wystrzał (z broni):

Schuss r.m.

2. wystrzał (korka szampana):

Knall r.m.

I . wystrzyc [vɨstʃɨts] f. dk., wystrzygać [vɨstʃɨgatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech. (obciąć)

II . wystrzyc [vɨstʃɨts] f. dk., wystrzygać [vɨstʃɨgatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. zwr. tylko dk. pot. (obciąć sobie włosy na krótko)

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] f. dk., wystrzelić [vɨstʃelitɕ] f. dk., wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> CZ. cz. nieprzech.

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] f. dk., wystrzelić [vɨstʃelitɕ] f. dk., wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> CZ. cz. przech.

1. wystrzelać (wyrzucić):

2. wystrzelać (wysłać):

wystrzałowo [vɨstʃawovo] PRZYSŁ. pot.

wystrzałowy [vɨstʃawovɨ] PRZYM. pot.

wystawca (-czyni) <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [vɨstaftsa] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

1. wystawca (na targach, wystawie):

wystawca (-czyni)
Aussteller(in) r.m. (r.ż.)

2. wystawca (sygnujący: rachunku, czeku):

wystawca (-czyni)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski