W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „zawiodlo“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zawiasowo: przysłówek
zawirować
zawiązek: rzeczownik
zawiłość: rzeczownik
zawiasek: rzeczownik
zawiązać
zawierać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zawiesić
zawiewać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
zawikłać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zawilgły: przymiotnik i przysłówek
zawisnąć
zawistny: przymiotnik i przysłówek
zawiadamiać: czasownik przechodni
zawiadowca: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: zawirować , zawiasowo , zawiadowca , zawiadomić , zawistny , zawisnąć , zawilgły , zawikłać , zawiewać , zawiesić , zawierać , zawiązać , zawiasek , zawiłość i zawiązek

zawiasowo [zavjasovo] PRZYSŁ.

zawiasowo ARCHIT., TECHNOL.

zawiasowo ARCHIT., TECHNOL.

wie ein Scharnier r.n.

zawirować [zavirovatɕ]

zawirować f. dk. od wirować

Zobacz też wirować

I . wirować <‑ruje> [virovatɕ] CZ. cz. przech. pot. (przepuszczać przez wirówkę)

wirować bieliznę

wirować mleko

II . wirować <‑ruje> [virovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

wirować (obracać się) (płatki śniegu)

zwroty:

wiruje komuś w głowie

jdm dreht es sich im Kopf

wiruje komuś w głowie

jdm dreht sich B. der Kopf r.m.

świat wiruje komuś przed oczami

jdm dreht sich alles [o. ist schwindelig]

zawiązek <D. ‑zku [lub ‑zka], l.mn. ‑zki> [zavjow̃zek] RZ. r.m.

1. zawiązek BIOL.:

[Frucht]keim r.m.

2. zawiązek przen. podn.:

Keimzelle r.ż.

Ursprung r.m.

zawiązek buntu

Keimzelle des Aufstands

zawiłość <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [zaviwoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

zawiłość

Verworrenheit r.ż.

zawiłość

Kompliziertheit r.ż.

zawiłości składniowe

syntaktische Kompliziertheiten r.ż. l.mn.

zawiasek <D. ‑ska, l.mn. ‑ski> [zavjasek] RZ. r.m. pot.

[kleines] Scharnier r.n.

zawiązać [zavjow̃zatɕ]

zawiązać f. dk. od zawiązywać

Zobacz też zawiązywać

I . zawiązywać <‑zuje; f. dk. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. zawiązywać (wiążąc, łączyć):

zawiązywać

zawiązywać

zawiązywać krawat

eine Krawatte binden

zawiązywać buty

zawiązywać komuś oczy

jdm die Augen verbinden

2. zawiązywać (zainicjować):

zawiązywać

zawiązywać spółkę

eine Gesellschaft gründen

II . zawiązywać <‑zuje; f. dk. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech. BOT.

zawiązywać

III . zawiązywać <‑zuje; f. dk. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zawiązywać (powstać):

zawiązywać

sich B. herausbilden

2. zawiązywać BOT.:

zawiązywać

zawiązywać

sich B. bilden

I . zawierać <‑ra; f. dk. zawrzeć> [zavjeratɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. zawierać (mieścić w sobie, obejmować):

2. zawierać (ustanawiać):

zawierać umowę

einen Vertrag abschließen

zawierać pokój/kompromis

Frieden/einen Kompromiss schließen

zawierać z kimś znajomość

mit jdm Bekanntschaft schließen

II . zawierać <‑ra; f. dk. zawrzeć> [zavjeratɕ] CZ. cz. zwr. podn. (być elementem czegoś)

zawiesić [zavjeɕitɕ]

zawiesić f. dk. od zawieszać

Zobacz też zawieszać

I . zawieszać <‑sza; f. dk. zawiesić> [zavjeʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. zawieszać (wieszając, umocowywać):

zawieszać obraz, firankę

2. zawieszać (przerywać na jakiś czas, wstrzymywać):

zawieszać obrady

zawieszać obrady

zawieszać obrady

zawieszać głos

innehalten podn.

zawieszać głos

eine kurze Pause machen

3. zawieszać PR.:

zawieszać karę

die Strafe zur Bewährung aussetzen

warunek zawieszający

aufschiebende Bedingung r.ż.

zawieszający skutek sprzeciwu [lub powództwa zaskarżającego]

aufschiebende Wirkung r.ż. des Widerspruchs [o. der Anfechtungsklage]

II . zawieszać <‑sza; f. dk. zawiesić> [zavjeʃatɕ] CZ. cz. zwr. INF.

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

sich B. aufhängen

komputer zawiesił się

der Computer r.m. ist abgestürzt [o. hat sich aufgehängt]

I . zawiewać <‑wa; f. dk. zawiać> [zavjevatɕ] CZ. cz. przech.

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

śnieg zawiał drogi

der Schnee r.m. verwehte die Wege

II . zawiewać <‑wa; f. dk. zawiać> [zavjevatɕ] CZ. cz. nieprzech. (wiatr)

wehen

I . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

II . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. podn.

sich B. verwickeln

sich B. verstricken

zawilgły [zavilgwɨ] PRZYM. podn.

zawilgłe ubrania

feuchte Kleidung r.ż.

zawisnąć [zavisnoɲtɕ]

zawisnąć f. dk. od zawisać

Zobacz też zawisać

zawisać <‑sa; f. dk. zawisnąć> [zavisatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zawisać (zostać zawieszonym):

aufgehängt werden

zawisnąć na włosku

am seidenen Faden hängen

2. zawisać:

zawisać (zatrzymywać się w locie) (ptak)

3. zawisać (wisieć):

zawisnąć nad urwiskiem

am Felsvorsprung hängen

4. zawisać (zagrażać):

groźba zawisła nad kimś

jd schwebte in Gefahr

groźba zawisła nad kimś

jd war [von einer Gefahr] bedroht

zawistny [zavistnɨ] PRZYM. podn.

missgünstig podn.

zawiadamiać <‑ia> [zavjadamjatɕ], zawiadomić [zavjadomitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zawiadowca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [zavjadoftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp

zawiadowca [stacji]

Bahnhofsvorsteher(in) r.m. (r.ż.)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski