Tłumaczenia dla hasła „überwiesen“ w niemiecko » polski słowniku

überwi̱e̱sen CZ. cz. przech.

überwiesen pp von überweisen

Zobacz też überweisen

überwe̱i̱sen* [yːbɐ​ˈvaɪzən] CZ. cz. przech. irr

1. überweisen FIN.:

Geld [auf ein Konto] überweisen

przekazać [lub przelać] pieniądze [na konto]

2. überweisen MED.:

jdn zu einem Facharzt überweisen

kierować [f. dk. s‑] kogoś do [lekarza] specjalisty

jdn ins Krankenhaus überweisen

dać komuś skierowanie do szpitala

3. überweisen (zuweisen):

überweisen

przekazywać [f. dk. przekazać]

Sie müssen diese Akte an eine andere Behörde überweisen

musi pan/pani przekazać te akta do innego urzędu

erwi̱e̱sen CZ. cz. przech., cz. zwr.

erwiesen pp von erweisen

Zobacz też erweisen

I . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] CZ. cz. przech. irr

1. erweisen (zukommen lassen):

jdm einen Gefallen [o. Dienst] erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

ich will ihm meine Dankbarkeit erweisen

chcę mu okazać swoją wdzięczność

2. erweisen (nachweisen):

jds Schuld erweisen

dowieść czyjejś winy

es ist [o. gilt als] erwiesen, dass ...

dowiedziono, że...

II . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] CZ. cz. zwr. irr

1. erweisen (sich herausstellen):

sich als richtig/falsch erweisen

okazać się właściwym/niewłaściwym

sie hat sich als sehr zuverlässig erwiesen

pokazała, że można na niej polegać

2. erweisen (sich zeigen):

sich jdm gegenüber [für etw] dankbar erweisen

okazać komuś wdzięczność [za coś]

verwi̱e̱sen CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verwiesen pp von verweisen

Zobacz też verweisen

I . verwe̱i̱sen* CZ. cz. przech. irr

1. verweisen podn. (zum Vorwurf machen):

verweisen Verhalten

wytykać [f. dk. wytknąć]

die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte

matka r.ż. wytknęła córce przemądrzałe słowa

2. verweisen podn. (tadeln):

verweisen

ganić [f. dk. z‑]

3. verweisen (weiterleiten):

jdn an eine andere Abteilung verweisen

skierować kogoś do innego działu

4. verweisen (hinweisen):

jdn auf etw B. verweisen

zwracać [f. dk. zwrócić] komuś uwagę na coś

5. verweisen (ausschließen, ausweisen):

einen Schüler von der Schule verweisen

wydalić ucznia ze szkoły

einen Spieler vom Platz [o. des Platzes] verweisen

usunąć zawodnika z boiska

er wurde des Landes verwiesen

on został wydalony z kraju

6. verweisen SPORT (distanzieren):

verweisen

dystansować [f. dk. z‑]

verweisen

prześcigać [f. dk. prześcignąć]

jdn auf den zweiten Platz verweisen

zepchnąć kogoś na drugie miejsce

jdn auf die Plätze verweisen

pokonać kogoś

7. verweisen PR. (überweisen):

verweisen

przekazywać [f. dk. ‑kazać]

einen Fall an die weitere Instanz verweisen

przekazać sprawę do kolejnej instancji

II . verwe̱i̱sen* CZ. cz. nieprzech. irr

auf etw B. verweisen

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś

unterwi̱e̱sen CZ. cz. przech.

unterwiesen pp von unterweisen

Zobacz też unterweisen

unterwe̱i̱sen* [ʊntɐ​ˈvaɪzən] CZ. cz. przech. irr podn.

jdn in etw C. unterweisen

instruować [f. dk. po‑] kogoś o czymś

bewie̱sen PRZYM. PR.

bewiesen

udowodniony

bewiesen

dowiedziony

unwiderlegbar bewiesen

bezsprzecznie udowodniony

ụnbewiesen PRZYM.

unbewiesen

niedowiedziony

es ist noch unbewiesen, ob .../dass ...

nie zostało jeszcze dowiedzione, czy.../że...

I . ạngewiesen [ˈangəviːzən] CZ. cz. przech.

angewiesen pp von anweisen

II . ạngewiesen [ˈangəviːzən] PRZYM.

auf jdn/etw angewiesen sein

być zdanym na kogoś/coś

ich bin auf die kleine Rente angewiesen

muszę się utrzymać z małej [lub niskiej] renty

sie sind auf jeden Euro angewiesen

liczy się dla nich każdy grosz r.m.

Zobacz też anweisen

ạn|weisen CZ. cz. przech. irr

1. anweisen (beauftragen):

jdn anweisen [etw zu tun]

polecać [f. dk. polecić] komuś [coś zrobić]

er ist angewiesen, uns sofort zu verständigen

polecono mu natychmiast nas zawiadomić

2. anweisen (zuweisen):

anweisen Platz, Tisch

wskazywać [f. dk. wskazać]

anweisen Platz, Tisch

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

3. anweisen (anleiten):

anweisen

instruować [f. dk. po‑]

anweisen

wdrażać [f. dk. wdrożyć]

4. anweisen FIN.:

anweisen

zlecać [f. dk. zlecić]

einen Betrag zur Zahlung anweisen

zlecić zapłatę kwoty

I . überwi̱e̱gen* [yːbɐ​ˈviːgən] CZ. cz. nieprzech. irr

überwiegen

przeważać [f. dk. przeważyć]

II . überwi̱e̱gen* [yːbɐ​ˈviːgən] CZ. cz. przech. irr

etw überwiegen (Neugier, Langeweile)

przeważać [f. dk. preważyć] nad czymś