inter-stinguō <stinguere, –, stīnctum>
- interstinguo
-
- interstinguo Pass.
-
| interstinguō |
|---|
| interstinguis |
| interstinguit |
| interstinguimus |
| interstinguitis |
| interstinguunt |
| interstinguam |
|---|
| interstinguās |
| interstinguat |
| interstinguāmus |
| interstinguātis |
| interstinguant |
| interstinguebam |
|---|
| interstinguebās |
| interstinguebat |
| interstinguebāmus |
| interstinguebātis |
| interstinguebant |
| interstinguerem |
|---|
| interstinguerēs |
| interstingueret |
| interstinguerēmus |
| interstinguerētis |
| interstinguerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.