quengeln CZ. cz. nieprzech.
-  quengeln
 -  
 
-  quengeln
 -  
 
| ich | quengle / quengele | 
|---|---|
| du | quengelst | 
| er/sie/es | quengelt | 
| wir | quengeln | 
| ihr | quengelt | 
| sie | quengeln | 
| ich | quengelte | 
|---|---|
| du | quengeltest | 
| er/sie/es | quengelte | 
| wir | quengelten | 
| ihr | quengeltet | 
| sie | quengelten | 
| ich | habe | gequengelt | 
|---|---|---|
| du | hast | gequengelt | 
| er/sie/es | hat | gequengelt | 
| wir | haben | gequengelt | 
| ihr | habt | gequengelt | 
| sie | haben | gequengelt | 
| ich | hatte | gequengelt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gequengelt | 
| er/sie/es | hatte | gequengelt | 
| wir | hatten | gequengelt | 
| ihr | hattet | gequengelt | 
| sie | hatten | gequengelt | 
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.