I. bogacić <‑ci; cz. prz. bogać> [bogatɕitɕ] CZ. cz. przech. (doskonalić)
- bogacić wiedzę, słownictwo
-
- bogacić wiedzę, słownictwo
-
II. bogacić <‑ci; cz. prz. bogać> [bogatɕitɕ] CZ. cz. zwr.
1. bogacić (stawać się bogatym):
2. bogacić (doskonalić się):
- bogacić się w doświadczenia
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- bogacić się w doświadczenia
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Zaczyna żyć niebezpiecznie, łamiąc prawo, bogacąc się i uciekając przed policją.
pl.wikipedia.org Lugiowie rozwinęli na wielką skalę hutnictwo żelaza i bogacili się na handlu bronią.
pl.wikipedia.org W życiu prywatnym bogacąc się, inwestował w nieruchomości, dzieła sztuki, meble i polonica.
pl.wikipedia.org W 1570 zrezygnował z monopolu na handel indyjski, a kraj przestał się bogacić – bogacić zaczęły się jednostki.
pl.wikipedia.org Zniesiono ceny maksymalne (wprowadzone 4 maja 1793 r.), dzięki czemu znowu zaczęło bogacić się mieszczaństwo.
pl.wikipedia.org