front <D. ‑u, l.mn. ‑y> [front] RZ. r.m.
1. front (przód):
2. front:
3. front (zjednoczenie się ludzi):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- front antyimperialistyczny
- antiimperialistische Front r.ż.
- front wyżowy
- Hochdruckfront r.ż.
- front powietrzny
- Luftmasse r.ż.
- front burzowy
- Gewitterfront r.ż.
- front atmosferyczny
- atmosphärische Front
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Krótko potem w odległości 50–60 km na północ od miasta ustabilizowała się linia frontu, a front ten stał się głównym teatrem wojny.
pl.wikipedia.org Somalijski front załamał się, wszystkie ważniejsze miasta wpadły w ręce Etiopczyków w ciągu dwóch tygodni.
pl.wikipedia.org ANZAC (wojska australijsko-nowozelandzkie) zostały poddane gruntownej reorganizacji, rozszerzono dywizje piechoty i wysłano je na front zachodnioeuropejski.
pl.wikipedia.org Jednak i na tej posadzie „podpadł” i w konsekwencji został skierowany na front.
pl.wikipedia.org Przeprowadzał m.in. akcje kolejowe, wykolejając pociągi jadące na front.
pl.wikipedia.org