manewrować <‑ruje> [manevrovatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.
1. manewrować (kierować):
- manewrować czymś
- etw manövrieren
2. manewrować przen. (działać przebiegle):
- manewrować
-
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Ponieważ dokowanie nie wchodziło w grę obie załogi miały manewrować w taki sposób, by pozostawać w pewnej stałej pozycji wobec siebie.
pl.wikipedia.org Widelec przedni jest osadzony w rurze sterowej ramy na dwóch łożyskach, dzięki czemu można manewrować rowerem poprzez skręcanie koła.
pl.wikipedia.org Dowódca szwadronu, umiejętnie manewrując, ominął przeszkody i na kilkaset metrów przed okopami wyprowadził ułanów na równy teren.
pl.wikipedia.org W przypadku ożaglowania gaflowego zamiast achtersztagu stosowana jest jedna lub więcej par baksztagów, aby można było manewrować gaflem.
pl.wikipedia.org U-30 wystrzelił dwie torpedy, z których jedna trafiła, a druga okazała się wadliwa i okręt podwodny musiał manewrować by jej uniknąć.
pl.wikipedia.org