ulec [ulets]
ulec f. dk. od ulegać
ulegać <‑ga; f. dk. ulec> [ulegatɕ] CZ. cz. nieprzech.
1. ulegać (przegrać walkę):
- ulec komuś
- jdm unterliegen
2. ulegać (podporządkowywać się):
3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):
4. ulegać (podlegać działaniu):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.