co-hibeō <hibēre, hibuī, hibitum> (habeo)
1.
3.
4. übtr
5.
| cohibēō |
|---|
| cohibēs |
| cohibēt |
| cohibēmus |
| cohibētis |
| cohibēnt |
| cohibēam |
|---|
| cohibēās |
| cohibēat |
| cohibēāmus |
| cohibēātis |
| cohibēant |
| cohibēbam |
|---|
| cohibēbās |
| cohibēbat |
| cohibēbāmus |
| cohibēbātis |
| cohibēbant |
| cohibērem |
|---|
| cohibērēs |
| cohibēret |
| cohibērēmus |
| cohibērētis |
| cohibērent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.