niemiecko » grecki

I . auf|haben irr VERB cz. nieprzech. (geöffnet sein)

II . auf|haben irr VERB cz. przech.

1. aufhaben (Hut, Brille):

I . aus|haben irr pot. VERB cz. nieprzech. (Schluss haben)

II . aus|haben irr pot. VERB cz. przech.

1. aushaben (ausgezogen haben):

2. aushaben (Buch):

frei|haben irr VERB cz. nieprzech.

1. freihaben (von der Arbeit):

Guthaben <-s, -> [ˈguːthaːbən] SUBST r.n.

1. Guthaben FIN. (Bankeinlagen):

καταθέσεις r.ż. l.mn.

inne|haben [ˈɪnə-]

innehaben irr VERB cz. przech. (Amt):

mit|haben

mithaben irr VERB cz. przech.:

über|haben irr VERB cz. przech. pot.

1. überhaben (anhaben):

3. überhaben (übrig haben):

um|haben

umhaben irr VERB cz. przech. (anhaben):

I . haben <hat, hatte, gehabt> [ˈhaːbən] VERB cz. przech.

3. haben +negation +zu +inf (können):

II . haben <hat, hatte, gehabt> [ˈhaːbən] VERB cz. zwr.

haben sich haben pot. (sich anstellen):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский