W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Antrie“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Ạntrieb: rzeczownik
anti̱k: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Ạntritt: rzeczownik
ạn|tauen: czasownik nieprzechodni
ạn|tönen: czasownik przechodni
Mate̱rie: rzeczownik
Ạntrag: rzeczownik
ạn|tun: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
Ạnteil: rzeczownik
Anti̱ke: rzeczownik
Se̱rie: rzeczownik
Curi̱e̱: rzeczownik
Fu̱rie: rzeczownik
Kuri̱e̱: rzeczownik
Glori̱e̱: rzeczownik
Präri̱e̱: rzeczownik
schri̱e̱: czasownik

Widzisz podobne wyniki: Antrieb , antik , Materie , antönen , antauen , Antritt , schrie , Prärie , Glorie , Kurie , Furie , Curie , Serie , Antike , Anteil , antun i Antrag

Ạntrieb <‑[e]s, ‑e> [ˈantriːp] RZ. r.m.

1. Antrieb TECHNOL. (Antriebskraft):

[elektrischer] Antrieb

napęd r.m. [elektryczny]

2. Antrieb (Impuls):

bodziec r.m.

pobudka r.ż.

etw aus eigenem Antrieb tun

robić [f. dk. z‑] coś z własnej inicjatywy

I . anti̱k [anˈtiːk] PRZYM.

1. antik (aus der Antike stammend):

antik Kultur

2. antik (als Antiquität anzusehen):

antik Leuchter

II . anti̱k [anˈtiːk] PRZYSŁ. (eingerichtet sein)

w stylu antycznym [lub staroświeckim]

Ạntritt <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Antritt (Beginn):

rozpoczęcie r.n.

Antritt einer Stelle

objęcie r.n.

vor Antritt der Fahrt

przed rozpoczęciem podróży

2. Antritt:

Antritt (Übernahme: eines Amtes, der Regierung)

objęcie r.n.

Antritt (einer Erbschaft)

odziedziczenie r.n.

Antritt (einer Erbschaft)

przejęcie r.n.

3. Antritt SPORT:

zryw r.m.

er hat einen sehr schnellen Antritt

on ma szybki zryw

ạn|tauen CZ. cz. nieprzech. +sein (Schnee)

zaczynać [f. dk. zacząć] topnieć

ạn|tönen CZ. cz. przech. austr., CH (andeuten)

napomykać [f. dk. napomknąć]

wspominać [f. dk. wspomnieć]

Mate̱rie¹ <‑, ‑n> [maˈteːriə] RZ. r.ż. podn. (Thema)

materia r.ż. podn.

temat r.m.

treść r.ż.

die Materie beherrschen

opanować materię

Ạntrag <‑[e]s, Anträge> [ˈantraːk, pl: ˈantrɛːgə] RZ. r.m.

1. Antrag (Gesuch, Forderung):

Antrag ADM., PR.

wniosek r.m.

erneuter Antrag

ponowny wniosek

auf Antrag des Klägers

na wniosek powoda

einen Antrag [auf etw B.] stellen

stawiać [f. dk. postawić] wniosek [o coś]

Antrag auf Eintragung ins Grundbuch

wniosek o wpis do księgi wieczystej

Antrag auf Entscheidung nach Lage der Akten

wniosek o rozstrzygnięcie na podstawie akt

Antrag auf Erlass einer einstweiligen Verfügung

wniosek o wydanie tymczasowego zarządzenia

Antrag auf Erlass eines Mahnbescheides

wniosek o wydanie nakazu zapłaty

Antrag auf Erlass eines Strafbefehls

wniosek o wydanie sądowego nakazu karnego

Antrag auf Eröffnung des Hauptverfahrens

wniosek o otwarcie postępowania głównego

Antrag auf Verfahrenseinstellung

wniosek o umorzenie postępowania

Antrag auf Wiederaufnahme des Verfahrens

wniosek o wznowienie postępowania

Antrag auf Wiedereinsetzung in den vorigen Stand

wniosek o przywrócenie do stanu poprzedniego

Aufnahme des Antrags der Parteien

przyjęcie r.n. wniosku stron

Bindung an den Antrag

związanie r.n. wnioskiem

einen Antrag bearbeiten

rozpatrywać [f. dk. rozpatrzyć] wniosek

Antrag abgelehnt/stattgegeben form

wniosek odrzucono/uwzględniono form

2. Antrag → Antragsformular

3. Antrag:

Antrag PARL., POLIT.

wniosek r.m.

einen Antrag einbringen/unterstützen

przedstawiać [f. dk. przedstawić] /popierać [f. dk. poprzeć] wniosek

der Antrag geht durch

wniosek przechodzi

auf Antrag der Fraktion

na wniosek frakcji

4. Antrag (Heiratsantrag):

oświadczyny l.mn.

jdm einen Antrag machen

oświadczać [f. dk. oświadczyć] się komuś

jdm einen Antrag machen

prosić [f. dk. po‑] kogoś o rękę

Zobacz też Antragsformular

Ạntragsformular <‑s, ‑e> RZ. r.n.

Antragsformular

formularz r.m. wniosku

ein Antragsformular ausfüllen/einreichen

wypełniać [f. dk. wypełnić] /składać [f. dk. złożyć] formularz wniosku

I . ạn|tun CZ. cz. nieprzech. irr (bezaubern)

das hat es ihr angetan

to ją oczarowało [lub zachwyciło]

diese Gegend hat es ihm angetan

ta okolica go oczarowała

II . ạn|tun CZ. cz. przech. irr (zufügen)

jdm ein Leid antun

wyrządzać [f. dk. wyrządzić] komuś krzywdę

sich C. etwas antun

targać [f. dk. targnąć] się na życie

tu mir das nicht an! pot.

nie rób mi tego!

das werde ich mir nicht antun

nie będę się męczyć

tu dir keinen Zwang an!

nie zmuszaj się do niczego!

Zobacz też angetan

I . ạngetan [ˈangətaːn] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

angetan pp von antun

II . ạngetan [ˈangətaːn] PRZYM.

von jdm/etw [sehr] angetan sein

być zachwyconym kimś/czymś

es jdm angetan haben

zachwycić [lub oczarować] kogoś

Ạnteil¹ <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. (Teil, Beteiligung)

Anteil [an etw C.]

udział r.m. [w czymś]

Anteil an etw C. haben

mieć w czymś udział

Anti̱ke <‑, bez l.mn. > [anˈtiːkə] RZ. r.ż.

starożytność r.ż.

antyk r.m.

die römische/griechische Antike

antyk rzymski/grecki

Se̱rie <‑, ‑n> [ˈzeːriə] RZ. r.ż.

1. Serie (Anzahl):

seria r.ż.

in Serie herstellen

produkować seryjnie

2. Serie TV:

serial r.m.

Curi̱e̱ <‑, ‑> [kyˈriː] RZ. r.n. PHYS

Curie (Maßeinheit)

kiur r.m.

Fu̱rie <‑, ‑n> [ˈfuːri̯ə] RZ. r.ż.

1. Furie (Wut, römische Rachegöttin):

furia r.ż.

wie von Furien gejagt sprang er aus dem Bett

wyskoczył z łóżka jak oparzony pot.

sie gingen wie Furien aufeinander los

z furią ruszyli na siebie

2. Furie pej. (Frau):

jędza r.ż. pej. pot.

złośnica r.ż. pot.

Kuri̱e̱ <‑, ‑n> [ˈkuːri̯ə] RZ. r.ż.

kuria r.ż.

Glori̱e̱ <‑, ‑n> [ˈgloːri̯ə] RZ. r.ż. podn.

chwała r.ż.

Präri̱e̱ <‑, ‑n> [prɛˈriː] RZ. r.ż.

die Prärie

preria r.ż.

schri̱e̱ [ʃriː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

schrie cz. prz. von schreien

Zobacz też schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

schreien (Vogel)

schreien (Vogel)

schreien (Stier)

schreien (Kalb)

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski