niemiecko » polski

herạb|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hine̱i̱n|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

ạb|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

spadać [f. dk. spaść] z czegoś

4. abfallen (sich neigen):

5. abfallen:

spadać [f. dk. spaść]

I . hịn|knallen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

hina̱u̱s|wollen CZ. cz. nieprzech. irr

2. hinauswollen (etw anstreben):

dahịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein CH

odpadać [f. dk. odpaść ]pot.

I . ạn|fallen CZ. cz. przech. irr (angreifen)

MịssfallenNP <‑s, bez l.mn. > [mɪs​ˈfalən] RZ. r.n., Mịßfallenst. pis. RZ. r.n. <‑s, bez l.mn. >

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki
Die Umschrift steht auf Bändern, deren unbeschriebene Enden zu beiden Seiten der ganzen Figur hinabfallen.
de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przetłumacz "Hinabfallen" w innych językach


Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski