niemiecko » polski

Klạtsche <‑, ‑n> RZ. r.ż. (Fliegenklatsche)

Klatsche
packa r.ż. na muchy

I . klạtschen [ˈklatʃən] CZ. cz. nieprzech.

1. klatschen +haben (Handflächen gegeneinander schlagen):

klaskać [f. dk. klasnąć] [w dłonie]

2. klatschen +haben (schlagen):

3. klatschen +sein (auftreffen):

uderzać [f. dk. uderzyć] w/o coś

4. klatschen +haben pej. pot. (tratschen):

gadać o czymś pot.

II . klạtschen [ˈklatʃən] CZ. cz. przech.

1. klatschen (schlagen):

klạtsch [klatʃ] WK

Klạtsch1 <‑[e]s, ‑e> [klatʃ] RZ. r.m. (Geräusch)

Klạtsch2 <‑[e]s, bez l.mn. > [klatʃ] RZ. r.m. pot.

1. Klatsch pej. (Gerede):

gadanina r.ż. pej. pot.

2. Klatsch (Plauderei):

pogawędka r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki
Eine Knalltüte, auch Klatsche (Papierklatsche) genannt, dient dem Erzeugen eines Knalls und kann wiederverwendet werden.
de.wikipedia.org
Die treibende Hilfe an der Schulter wirkt entweder durch die Berührung, durch das klatschende Geräusch (Springstock mit Klatsche) oder optisch.
de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Definicje "Klatsche" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski