Tłumaczenia dla hasła „Spezialreifen“ w niemiecko » polski słowniku

spezialisi̱e̱ren* [ʃpetsi̯ali​ˈziːrən] CZ. cz. zwr.

sich [auf etw B.] spezialisieren

specjalizować [f. dk. wy‑] się [w czymś]

ich habe mich auf Datenbanken spezialisiert

[wy]specjalizowałem się w bazach danych

Radia̱lreifen <‑s, ‑> RZ. r.m. MOT.

Radialreifen

opona r.ż. promieniowa [lub radialna]

Spezia̱lrechner <‑s, ‑> RZ. r.m. INF.

Spezialrechner

komputer r.m. do zadań specjalnych

Spezia̱leffekt <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. FILM

Spezialeffekt

efekt r.m. specjalny

Spezia̱lgebiet <‑[e]s, ‑e> [ʃpe​ˈtsi̯aːlgəbiːt] RZ. r.n. (Fachgebiet)

Spezialgebiet

specjalność r.ż.

Spezialịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ʃpetsi̯a​ˈlɪst] RZ. r.m.(r.ż.)

Spezialist(in)

specjalista(-tka) r.m. (r.ż.)

er ist vielleicht ein Spezialist! pot.

niezły z niego specjalista!

Spezialitä̱t <‑, ‑en> [ʃpetsi̯ali​ˈtɛːt] RZ. r.ż. (Besonderheit)

Spezialität

specjalność r.ż.

eine Spezialität des Hauses

specjalność domu

ihre Spezialität sind Linolschnitte

jej specjalnością są linoryty

Gụ̈rtelreifen <‑s, ‑> RZ. r.m.

Gürtelreifen

opona r.ż. radialna

spezifizi̱e̱ren* [ʃpetsifi​ˈtsiːrən] CZ. cz. przech.

spezifizieren

wyszczególniać [f. dk. wyszczególnić]

spezifizieren

specyfikować

berei̱fen* CZ. cz. przech. MOT.

bereifen

zakładać [f. dk. założyć] opony

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] CZ. cz. przech.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [f. dk. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk r.m. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód r.m. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk r.m. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [f. dk. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren podn.

I . begrei̱fen* CZ. cz. przech. irr

1. begreifen (verstehen):

begreifen

pojmować [f. dk. pojąć]

begreif, dass ...

zrozum, że...

2. begreifen (nachvollziehen, mitempfinden):

begreifen Verhalten, Gefühl, Person

rozumieć [f. dk. z‑]

es ist einfach nicht zu begreifen, dass ...

nie łatwo zrozumieć, że...

3. begreifen (auffassen):

etw als Herausforderung begreifen

traktować [f. dk. po‑] coś jako wyzwanie

II . begrei̱fen* CZ. cz. nieprzech. irr

schnell/langsam begreifen

pojmować [f. dk. pojąć] coś szybko/wolno

ich kann nicht begreifen, wieso er das gemacht hat

nie mogę pojąć, czemu to zrobił

er begriff nicht, worum es ging

nie zrozumiał o co chodzi

III . begrei̱fen* CZ. cz. zwr. irr (sich verstehen)

sich als Künstler begreifen

uważać się za artystę

ich begreife mich selbst nicht

sam siebie nie rozumiem

ergre̱i̱fen* CZ. cz. przech. irr

1. ergreifen:

ergreifen (fassen) Glas, Ball, Gelegenheit

chwytać [f. dk. chwycić ]a. fig

ergreifen (festnehmen) Dieb

pochwycić

ergreifen (festnehmen) Dieb

ujmować [f. dk. ująć]

2. ergreifen fig (übergreifen):

von Flammen ergriffen werden

stanąć w płomieniach

3. ergreifen (in die Wege leiten):

ergreifen Maßnahmen

przedsięwziąć kroki

ergreifen Macht

obejmować [f. dk. objąć]

ergreifen Initiative

przejmować [f. dk. przejąć]

es müssen dringend Sicherheitsmaßnahmen ergriffen werden

natychmiast należy podjąć kroki zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa

jds Partei ergreifen

stawać [f. dk. stanąć] po czyjejś stronie

das Wort ergreifen

zabierać [f. dk. zabrać] głos

einen Beruf ergreifen

wybierać [f. dk. wybrać] zawód

die Flucht ergreifen

rzucać [f. dk. rzucić] się do ucieczki

4. ergreifen:

ergreifen (empfinden) (Furcht, Ahnung)

ogarniać [f. dk. ogarnąć]

ein Gefühl des Überschwangs ergriff ihn

ogarnęło go uczucie r.n. przesytu

5. ergreifen (bewegen):

ihr Schicksal hat mich tief ergriffen

jej los r.m. ogromnie mnie przejął

zu̱|greifen CZ. cz. nieprzech. irr

1. zugreifen (zupacken):

zugreifen

chwytać [f. dk. chwycić]

2. zugreifen (sich bedienen):

zugreifen

częstować [f. dk. po‑] się

greifen Sie bitte zu!

proszę się częstować!

3. zugreifen (ein Angebot wahrnehmen):

bei einer Gelegenheit sofort zugreifen

natychmiast korzystać [f. dk. s‑] z okazji

4. zugreifen INF.:

auf etw B. zugreifen Daten

mieć dostęp do czegoś

auf etw B. zugreifen Tabellen

odwoływać [f. dk. odwołać] się do czegoś