niemiecko » polski

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech. +sein

2. fallen (stolpern):

3. fallen pot. (nicht bestehen):

6. fallen WOJSK.:

ginąć [f. dk. z‑]
padać [f. dk. paść]

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

10. fallen:

zapadać [f. dk. zapaść]

I . gefạllen1 [gə​ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

gefallen pp von fallen, gefallen

II . gefạllen1 [gə​ˈfalən] PRZYM. (gestorben)

Zobacz też gefallen , fallen

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech. +sein

2. fallen (stolpern):

3. fallen pot. (nicht bestehen):

6. fallen WOJSK.:

ginąć [f. dk. z‑]
padać [f. dk. paść]

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

10. fallen:

zapadać [f. dk. zapaść]

Gefạllen1 <‑s, bez l.mn. > [gə​ˈfalən] RZ. r.n. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski