niemiecko » polski

kọ̈nnen1 <kann, konnte, können> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. +modal

2. können (eine Fertigkeit haben):

II . kọ̈nnen2 <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. nieprzech.

Kọ̈nnen <‑s, bez l.mn. > [ˈkœnən] RZ. r.n.

1. Können (geistige Fertigkeit):

zdolność r.ż.

2. Können (manuelle Fertigkeit):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski