Tłumaczenia dla hasła „graniczyć“ w polsko » angielski słowniku

graniczyć CZ. cz. nieprzech.

1. graniczyć (mieć wspólną granicę):

graniczyć z czymś

to border sth

Polska graniczy z Niemcami

Poland borders Germany

2. graniczyć przen. (być podobnym):

graniczyć z [cudem]

to border [or verge] on a miracle

Przykładowe zdania ze słowem graniczyć

graniczyć z czymś

to border sth

graniczyć z [cudem]

to border [or verge] on a miracle

graniczyć o miedzę

to adjoin

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Graniczył od południa z kluczem lipowieckim, a od zachodu ze starostwem będzińskim i księstwem siewierskim.

pl.wikipedia.org

Obejmowało ówcześnie obszar do rzeki Łeby, gdzie graniczyło z diecezją włocławską.

pl.wikipedia.org

Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami.

pl.wikipedia.org