Tłumaczenia dla hasła „orzekać“ w polsko » angielski słowniku

I . orzekać <f. dk. orzec> CZ. cz. nieprzech. PR.

orzekać

to rule

II . orzekać <f. dk. orzec> CZ. cz. przech.

orzekać

to proclaim

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Orzekał w sprawach karnych z tzw. czterech artykułów oraz w sprawach cywilnych wnoszonych do sądu grodzkiego, o ile nie był właściwy sąd ziemski.

pl.wikipedia.org

Substancje są jednostkowe, podczas gdy byty, które istnieją w czymś innym, orzekają wspólnie o wielu rzeczach i pojęciach (noēmata/dianoēmata).

pl.wikipedia.org

Orzekał w składach sędziowskich, które wydawały wyroki skazujące wobec działaczy podziemia i innych osób związanych z opozycją polityczną.

pl.wikipedia.org

W pozostałych przypadkach kary za wykroczenia orzekają sądy.

pl.wikipedia.org

Do samych przedmiotów jednostkowych (którym jedynie, jak w nominalizmie, przysługuje istnienie realne) nie ma jednak dostępu i nie może nic o nich prawdziwie orzekać.

pl.wikipedia.org

Konsystorz orzekał także w sprawach świeckich unitów skazanych prawomocnym wyrokiem za przestępstwo zagrożone, obok kary zasadniczej, dodatkową karą kościelną.

pl.wikipedia.org

Orzekał tam jako sędzia pierwszoinstancyjny, odwoławczy i penitencjarny.

pl.wikipedia.org

Przed inkorporacją, w księstwie orzekał sąd ziemski ławniczy zwany gajonym, osobno dla części oświęcimskiej i osobno dla zatorskiej.

pl.wikipedia.org

Jako urzędnik sądowy orzekał w niemal wszystkich sądach grodzkich.

pl.wikipedia.org

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie albo skargą nadzwyczajną, nie może orzekać co do tej skargi.

pl.wikipedia.org