Tłumaczenia dla hasła „słuchu“ w angielsko » polski słowniku

hearing acuity

ostrość słuchu r.ż.

listening comprehension

rozumienie r.n. ze słuchu

to play sth by ear

grać coś ze słuchu

to give sb a piece of one's mind pot.

powiedzieć komuś do słuchu

to play sth by ear

grać [perf za-] coś ze słuchu

in [or within] sb's hearing

w zasięgu słuchu

tone-deaf

pozbawiony słuchu muzycznego

within/out of earshot

w zasięgu/poza zasięgiem słuchu

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Na pierwszym planie widać żołnierzy na stanowisku ogniowym: jeden odpala pocisk, drugi trzyma w dłoniach ładunek prochowy, a trzeci zatyka uszy w celu ochrony słuchu.

pl.wikipedia.org

Nagrania binauralne wykorzystują naturalną zdolność ludzi i zwierząt do precyzyjnego lokalizowania źródła dźwięku odbieranego przez narząd słuchu.

pl.wikipedia.org

Częściowa głuchota jest zaburzeniem słuchu, w którym uszkodzone są komórki ślimaka odpowiedzialne za odbiór wysokich i średnich częstotliwości, podczas gdy odbiór niskich częstotliwości jest zachowany.

pl.wikipedia.org

Dzień ten ma na celu podniesienie świadomości i stymulowanie działań na poziomie wspólnotowym w dziedzinie zdrowia ucha i słuchu.

pl.wikipedia.org

Ma wąską, ale pojemną i silną klatkę piersiową oraz dobrze rozbudowaną część nosową pyska, także dobrze rozwinięty zmysł powonienia i słuchu.

pl.wikipedia.org

Jako czterolatka komponowała utwory fortepianowe w myślach i potrafiła je później spisać, umiała wówczas także grać ze słuchu, włączając w to skomplikowane utwory czterogłosowe.

pl.wikipedia.org

Dzisiejsi muzycy chcąc określić pożądaną długość danego dźwięku korzystają z własnego słuchu i zapisu nutowego kompozycji.

pl.wikipedia.org

Diabeł pozwala mu wspinać się coraz wyżej, żąda jednak dla siebie od plebejusza słuchu, oczu, serca i pamięci.

pl.wikipedia.org

Ten nie posiadający zupełnie muzycznego słuchu dyslektyk odegrał znaczącą rolę w świecie rocka będąc producentem wielu przebojowych nagrań.

pl.wikipedia.org

Słuch relatywny – ważny w edukacji muzycznej rodzaj słuchu polegający na umiejętności odmierzania interwałów względem podanego dźwięku wzorcowego.

pl.wikipedia.org