Tłumaczenia dla hasła „ukarać“ w polsko » angielski słowniku

ukarać

ukarać f. dk. of karać

Zobacz też karać

karać <-rze, f. dk. u-> CZ. cz. przech.

karać

to punish

karać kogoś za coś

to punish sb for sth

karać kogoś grzywną

to fine sb

karać kogoś więzieniem

to imprison sb

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Jeżeli organ nie wykona powyższych obowiązków związanych z wniesieniem skargi, sąd może go ukarać grzywną, jeżeli skarżący o to wystąpi.

pl.wikipedia.org

Ukarali herolda przez ukamienowanie, które odbyło się w tym samym miejscu, w którym zgwałcił wdowę.

pl.wikipedia.org

W świetle tej teorii, państwa, które zobowiązują się do wzajemnej obrony, mogą powstrzymać agresora oraz ukarać go w przypadku naruszenia porządku lub prawa międzynarodowego.

pl.wikipedia.org

Żółkiewski nie ukarał winnych, ale było to zapewne pochodną ogólnej sytuacji w wojsku.

pl.wikipedia.org

Harpagosa zaś, który - jak się okazało - nie wypełnił powierzonego mu zadania, ukarał surowo uśmiercając jego syna.

pl.wikipedia.org

Wojewoda widząc to odciąga go na stronę i wyjawia, że sam planuje ukarać zuchwałego dworzanina.

pl.wikipedia.org

Ludzie schwytali i ukarali wielu reakcjonistów, zbirów i tajnych agentów wroga”.

pl.wikipedia.org

W kwietniu 2010 roku ukarano go za stosowanie erytropoetyny.

pl.wikipedia.org

Kazał zabić nawet ich dzieci oraz ukarać wielu niewinnych ludzi.

pl.wikipedia.org

Uczniów ukarano relegowaniem ze szkoły i jednocześnie zakazano przyjęcia ich do jakiejkolwiek innej szkoły.

pl.wikipedia.org