Tłumaczenia dla hasła „winić“ w francusko » polski słowniku

accuser

winić

s'en prendre à qn/qc

winić kogoś/coś

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Prosi go, by jej nie winił za to, że przeznaczenie obdarzyło ją pięknością i w oszołomieniu błaga, by ocalił ją od śmierci.

pl.wikipedia.org

Za dotychczasowe niepowodzenia i intensyfikację globalnego kryzysu ekologicznego partia wini „przejście z polityki państwa dobrobytu regulowanego kapitalistycznie do radykalnie rynkowej, neoliberalnej polityki”.

pl.wikipedia.org

Marysia go nie wini, wie, że lis go przechytrzył.

pl.wikipedia.org

Jacka, którego wini za rzekome zmarnowanie życia siostry.

pl.wikipedia.org

Inna hipoteza głosi, że to połączenie germańskich słów „alb” i „wini”, co ma oznaczać „przyjaciółkę elfów”.

pl.wikipedia.org

Media winiły wirtualną rozgrywkę, więc wydawcy anulowali lub przesuwali daty premier.

pl.wikipedia.org

Stanowi złożenie starowysokoniemieckiego adal („szlachetny, pochodzący ze szlachetnego rodu”) i wini („przyjaciel”).

pl.wikipedia.org

Erwin – imię męskie pochodzenia germańskiego, powstałe z wyrazów heri – „drużyna wojenna” oraz wini – „przyjaciel”, oznaczające „ten, który chętnie wojuje”.

pl.wikipedia.org

Z tego względu ocalali z masakry mieli później winić partyzantów, iż ściągnęli oni niemiecki odwet na bezbronną ludność.

pl.wikipedia.org

Ale po rozpatrzeniu całej sprawy doszedłem do wniosku, że przede wszystkim winić muszę pakeha”.

pl.wikipedia.org