Tłumaczenia dla hasła „bunt“ w polsko » niemiecki słowniku

bunt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [bunt] RZ. r.m.

1. bunt:

bunt (rebelia)

Revolte r.ż.

bunt (rebelia)

Aufruhr r.m.

bunt (na statku)

Meuterei r.ż.

2. bunt (sprzeciw):

bunt

Widerstand r.m.

bunt

Protest r.m.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Bohater jest rozdwojony między indywidualizmem, buntem, a poczuciem obowiązku.

pl.wikipedia.org

Określenie to odnosi się także do obszarów, gdzie wybuchł bunt lub powstanie i gdzie władze danego kraju utraciły swoją kontrolę.

pl.wikipedia.org

Okres ikonoklazmu kończą ostre wystąpienia społeczeństwa, czas buntów i zamieszek.

pl.wikipedia.org

Beztroską zabawę absolwentów burzy ich wspomnienie dawnego aktu buntu w okresie stalinizmu.

pl.wikipedia.org

Mogło to doprowadzić do buntu części religijnych Żydów, którzy odmówili legitymizacji władzy królewskiej oraz hierarchii świątynnej.

pl.wikipedia.org

Prawdopodobnie brak możliwości utopienia chłopskich krzywd w alkoholu stał się przyczyną nasilenia drastyczności buntu.

pl.wikipedia.org