Tłumaczenia dla hasła „dokuczać“ w polsko » niemiecki słowniku

dokuczać <‑cza; cz. prz. ‑aj; f. dk. dokuczyć> [dokutʃatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dokuczać < f. dk. po‑>:

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

ärgern

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

sticheln

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

[jdm] zusetzen

dokuczać (muchy, komary)

ärgern

dokuczać (muchy, komary)

belästigen

dokuczać (muchy, komary)

[jdm] zusetzen

dokuczać komuś przez cały rok szkolny

jdn während des gesamten Schuljahrs ärgern

2. dokuczać:

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

quälen

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

plagen

Przykładowe zdania ze słowem dokuczać

dokuczać komuś przez cały rok szkolny

jdn während des gesamten Schuljahrs ärgern

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zainteresował się dziewczynami, uwielbiał psocić i dokuczać siostrom.

pl.wikipedia.org

W ośrodku wychowankowie cierpią głód, dokuczają im rozmaite choroby i brud na strychu gdzie mieszkają.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny nie lubią siebie nawzajem, rywalizują ze sobą, a nawet dokuczają.

pl.wikipedia.org

Źle zagojona rana dokuczała mu coraz mocniej, aż w końcu przykuła go do łóżka.

pl.wikipedia.org

Doznał następnie kontuzji kolana, która dokuczała mu również w dalszym życiu.

pl.wikipedia.org

U pierwszego majstra, który miał mu zapewnić wikt i opierunek, źle mu się wiodło; czeladnicy mu dokuczali i bili, a szef karmił odpadami.

pl.wikipedia.org

Tematem tego utworu jest z założenia autentyczna osoba, która dokucza komentującemu lub osobie, którą zna komentujący.

pl.wikipedia.org

Miał sobie wówczas postanowić, że będzie twardy wobec świata i już nikt więcej nie będzie mu dokuczał.

pl.wikipedia.org

Jest samotna; jak sama mówi, ze względu na jej wygląd i zachowanie dokuczano jej w szkole, a także w wieku późniejszym.

pl.wikipedia.org

Poza zaburzeniami czucia dokuczały jej silne wahania nastroju.

pl.wikipedia.org