Tłumaczenia dla hasła „doręczać“ w polsko » niemiecki słowniku

doręczać <‑cza; f. dk. doręczyć> [dorentʃatɕ] CZ. cz. przech.

doręczać list:

doręczać

zustellen

doręczyć komuś wezwanie na przesłuchanie

jdm die Vorladung für ein Verhör zustellen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Od chwili, kiedy prokurator zgłosił udział w postępowaniu, należy mu doręczać pisma procesowe, zawiadomienia o terminach i posiedzeniach oraz orzeczenia sądowe.

pl.wikipedia.org

W treści książki anioł doręcza ambasadorowi angielskiemu listy opisujące świat z 1997 roku.

pl.wikipedia.org

Pytania do pojedynków mecenas doręczał podczas programu do rąk prowadzącej, natomiast pytania do późniejszych etapów układał na kole.

pl.wikipedia.org

Austriackie etapowe urzędy pocztowe nie doręczały korespondencji adresatom, lecz urzędom samorządowym, które musiały organizować własne służby doręczeniowe.

pl.wikipedia.org

Wyrok z uzasadnieniem doręcza się tylko tej stronie, która zażądała sporządzenia uzasadnienia.

pl.wikipedia.org

Orzeczenie z uzasadnieniem doręcza się tej stronie, która w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji zażądała doręczenia.

pl.wikipedia.org

Pozwanemu doręcza się nakaz zapłaty wraz z pozwem i pouczeniem o sposobie wniesienia sprzeciwu oraz o skutkach niezaskarżenia nakazu.

pl.wikipedia.org

Prezes sądu, a w praktyce przewodniczący wydziału, doręczając odpis skargi pozostałym stronom, poucza o prawie wniesienia pisemnej odpowiedzi na skargę w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu skargi.

pl.wikipedia.org

Przy pierwszej czynności (co do zasady) należy dłużnikowi doręczyć ten formularz (jeżeli czynność wykonuje się poza kancelarią komornika, doręcza się go także wierzycielowi i uczestnikom postępowania).

pl.wikipedia.org

Postanowienie o przekazaniu sprawy lub umorzeniu w wyniku braku podstaw do wydania nakazu zapłaty doręczano tylko powodowi.

pl.wikipedia.org