Tłumaczenia dla hasła „kolec“ w polsko » niemiecki słowniku

kolec <D. ‑lca, l.mn. ‑lce> [kolets] RZ. r.m.

1. kolec (wyrostek rośliny, zwierzęcia):

kolec róży

Dorn r.m.

kolec kaktusa, osy

Stachel r.m.

nie ma róży bez kolców przysł.

keine Rose r.ż. ohne Dornen przysł.

2. kolec (ostry koniec: cyrkla):

kolec

Spitze r.ż.

3. kolec zwykle l.mn. (obuwie sportowe):

kolce

Spikes l.mn.

kolce

Rennschuhe r.m. l.mn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Jego edeagus ma 0,36 mm długości i kilka zesklerotyzowanych kolców w woreczku wewnętrznym, z których większe są grube i mają szerokie podstawy.

pl.wikipedia.org

Użyłkowanie skrzydła charakteryzuje obecność dużych i mocnych kolców na żyłce kostalnej.

pl.wikipedia.org

Głowę ma z jedną parą szczecinek orbitalnych, niewklęsłą twarzą i poziomym, krótkim kolcem na dolnej krawędzi.

pl.wikipedia.org

Samica ma odległość między kolcami pokładełka a przysadkami odwłokowymi mniejszą niż długość tychże przysadek.

pl.wikipedia.org

Długość kolców: 2 – 3 mm, czasami jednak kolce bywają krótsze.

pl.wikipedia.org

Tułów cechuje mała, półokrągła tarczka, często zaopatrzona w 2–12 kolców.

pl.wikipedia.org

Tułów miał szerokie rachis i pleury zakończone krótkimi kolcami.

pl.wikipedia.org

Młode osobniki (2 - 3 cm) kryją się między kolcami jeżowców lub wśród ukwiałów.

pl.wikipedia.org

Boczny kolec 2. członu najczęściej nieznacznie od niego dłuższy, osadzony bardzo blisko jego szczytu, a szczecinka szczytowa jest stosunkowo długa i wąska.

pl.wikipedia.org

Teorię tą poważnie zakwestionowano, ponieważ najbliżsi krewni stegozaura, jak kentrozaur, mieli więcej cechujących się wiele mniejszą powierzchnia kolców niż płyt.

pl.wikipedia.org