Tłumaczenia dla hasła „począć“ w polsko » niemiecki słowniku

począć [potʃoɲtɕ]

począć f. dk. od poczynać

Zobacz też poczynać

I . poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. przech.

1. poczynać tylko dk. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht r.n. fing traurig an

2. poczynać tylko dk. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang r.m. begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; f. dk. począć> [potʃɨnatɕ] CZ. cz. zwr.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać tylko dk. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück r.n. entstand in seinem Kopf

3. poczynać tylko dk. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind r.n. wurde im September gezeugt

Przykładowe zdania ze słowem począć

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Pojęcie to może także opisywać mężczyznę zgadzającego się na stosunek z samotną, obcą mu kobietą zamierzającą począć, urodzić i wychować dziecko bez jego udziału.

pl.wikipedia.org