Tłumaczenia dla hasła „pogryźć“ w polsko » niemiecki słowniku

pogryźć [pogrɨɕtɕ]

pogryźć f. dk. od gryźć

Zobacz też gryźć

I . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. przech.

1. gryźć < f. dk. po‑> (miażdżyć zębami):

gryźć chleb

beißen

gryźć kość

an einem Knochen nagen

2. gryźć < f. dk. u‑> (kąsać):

gryźć

beißen

II . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. gryźć:

gryźć (drapać) (dym)

beißen

gryźć (wełna)

kratzen

2. gryźć przen.:

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

plagen

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

quälen

co cię gryzie?

was bedrückt [o. betrübt] dich?

III . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. zwr.

1. gryźć < f. dk. po‑> <[lub u‑]>:

gryźć (kąsać się) (psy)

sich B. beißen

gryźć (skaleczyć zębami) (człowiek)

sich B. beißen

2. gryźć < f. dk. po‑> przen. pot. (żyć w niezgodzie):

gryźć

sich B. zanken

3. gryźć przen. (trapić się):

gryźć się czymś

sich B. über etw B. grämen

gryźć się czymś

sich C. über etw B. Sorgen machen

4. gryźć przen.:

gryźć (nie pasować do siebie) (kolory)

sich B. beißen przen. pot.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Jeśli jednak nie wychwycą zapachu tej esencji (mięsa), uznając, że z takim psem trzeba się liczyć, bo jego stan jest biedny i niskiego stanu, mogą go pogryźć.

pl.wikipedia.org

Kadur jednak, z braku zębów, nie umiał ich pogryźć i musiał ku swemu niezadowoleniu wypluć je.

pl.wikipedia.org