Tłumaczenia dla hasła „pokłócić“ w polsko » niemiecki słowniku

pokłócić [pokwutɕitɕ]

pokłócić f. dk. od kłócić

Zobacz też kłócić

I . kłócić <‑ci; cz. prz. kłóć f. dk. s‑ [lub po‑]> [kwutɕitɕ] CZ. cz. przech.

kłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufhetzen [o. aufbringen]

kłócić kogoś z kimś

jdn mit jdm entzweien

II . kłócić <‑ci; cz. prz. kłóć> [kwutɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. kłócić < f. dk. po‑> (sprzeczać się):

kłócić

sich B. streiten [o. zanken]

2. kłócić (nie pasować):

kłócić się z czymś

nicht zueinander passen

kłócić się z czymś (kolory)

sich B. [mit etw] beißen pot.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Później pokłócili się i każdy z nich odszedł w swoją stronę.

pl.wikipedia.org

W końcu lat dziewięćdziesiątych muzycy pokłócili się i formacja podzieliła się na dwie.

pl.wikipedia.org

W trakcie uroczystości weselnych para pokłóciła się, przez co wieczór spędziła osobno.

pl.wikipedia.org

Kiedyś pokłócił się z nim na tyle, że o mały włos nie odszedł z grupy.

pl.wikipedia.org

Małżonkowie pokłócili się wkrótce o swe role jako rodzice.

pl.wikipedia.org

Gdy na balu z okazji ukończenia szkoły miały takie same kapelusze, pokłóciły się.

pl.wikipedia.org