Tłumaczenia dla hasła „spłonąć“ w polsko » niemiecki słowniku

spłonąć [spwonoɲtɕ]

spłonąć f. dk. od płonąć

Zobacz też płonąć

płonąć <‑nie> [pwonoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. płonąć < f. dk. s‑> <[lub za‑]>:

płonąć (palić się) (budynek)

brennen

płonąć (palić się) (budynek)

in Flammen stehen

płonąć (gaz, świeca, zapałka)

brennen

2. płonąć podn.:

płonąć (jaśnieć) (gwiazdy, światło)

leuchten

latarnie/reflektory płoną

die Laternen/Reflektoren leuchten

twoje oczy płoną jak gwiazdy

deine Augen leuchten [o. funkeln] wie Sterne r.m. l.mn.

w jego oczach płonie gniew

in seinen Augen glüht der Zorn

3. płonąć przen. (mieć intensywną barwę):

płonąć

glühen

płonące rude włosy

feuerrote Haare ntpl

4. płonąć przen.:

płonąć (być rozpalonym) (policzki, twarz)

glühen

5. płonąć przen. (rumienić się):

płonąć ze wstydu

vor Scham rot werden [o. erröten]

6. płonąć przen. (pałać):

płonąć nienawiścią/chęcią zemsty

vor Hass/Rachsucht glühen [o. flammen] podn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Do polskich czasowników inakuzatywnych zalicza się między innymi przybyć, umrzeć, upaść, spłonąć, a nie biec czy modlić się, które są inergatywne.

pl.wikipedia.org

W 1829 świątynia spróchniała, jednak cztery lata później znów została odnowiona ze środków publicznych, by doszczętnie spłonąć w 1865.

pl.wikipedia.org