Tłumaczenia dla hasła „wykoleić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wykoleić [vɨkoleitɕ] f. dk., wykolejać [vɨkolejatɕ] <‑ja> CZ. cz. przech.

1. wykoleić (powodować wypadnięcie z szyn):

wykoleić pociąg

zum Entgleisen bringen

2. wykoleić przen. (sprowadzać na złą drogę):

wykoleić człowieka

auf die schiefe Bahn bringen przen.

II . wykoleić [vɨkoleitɕ] f. dk., wykolejać [vɨkolejatɕ] <‑ja> CZ. cz. zwr.

1. wykoleić:

wykoleić (wypaść z szyn) (pociąg)

entgleisen

2. wykoleić przen.:

wykoleić (stoczyć się) (człowiek)

auf die schiefe Bahn geraten przen.

wykoleić (stoczyć się) (człowiek)

herunterkommen pot.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Wskutek zderzenia cztery wagony jednego pociągu wykoleiły się i przewróciły na bok, a w dwóch wagonach drugiego pociągu wybuchł pożar.

pl.wikipedia.org

Pociąg wykoleił się a część wagonów zsunęła ze zbocza prosto do płynącej poniżej rzeki i stanęły w płomieniach.

pl.wikipedia.org

Pierwszy wagon (pocztowy) został poważnie uszkodzony, ale nie wykoleił się.

pl.wikipedia.org

Z powodu nadmiernej prędkości pociąg wykoleił się, jednak żadna z osób z carskiej rodziny nie ucierpiała.

pl.wikipedia.org

Kilka wagonów wykoleiło się, a ostatni wagon w składzie, który uległ przewróceniu na bok był jeszcze kilkadziesiąt metrów ciągnięty przez lokomotywę.

pl.wikipedia.org

Kiedy parowóz wykoleił się, 7 kompania 19 pp por.

pl.wikipedia.org

Siedem wagonów wykoleiło się, wiele doznało bardzo poważnych uszkodzeń.

pl.wikipedia.org

Wykonano ponad 2300 ataków na transport, wykolejono ok. 1300 pociągów, które wiozły wojsko lub zaopatrzenie na front.

pl.wikipedia.org

Tramwaj cały czas nabierał prędkości i po dwóch kilometrach nieprawidłowej jazdy wykoleił się, uderzając w niewysokie, betonowe ogrodzenie.

pl.wikipedia.org

Pociąg wykoleił się, a cztery wagony zostały zmiażdżone.

pl.wikipedia.org