Tłumaczenia dla hasła „wyzwała“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wyzwalać <‑la; f. dk. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] CZ. cz. przech.

1. wyzwalać (uwalniać):

wyzwalać kraj

befreien

2. wyzwalać (wydobywać):

wyzwalać reakcję

auslösen

3. wyzwalać (pobudzać):

wyzwalać energię, zapał

freisetzen

wyzwalać instynkty, namiętności

wecken

wyzwalać instynkty, namiętności

wachrufen

wyzwalać emocje

auslösen

II . wyzwalać <‑la; f. dk. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wyzwalać (uwalniać się):

wyzwalać się z więzów (człowiek)

sich B. von Fesseln [o. Ketten] befreien

2. wyzwalać (pozbywać się):

wyzwalać się od przesądów (człowiek)

Vorurteile revidieren

3. wyzwalać:

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

ausströmen

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

freigesetzt werden

wyzwalacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vɨzvalatʃ] RZ. r.m.

1. wyzwalacz FOTO:

wyzwalacz

Auslöser r.m.

2. wyzwalacz LOT.:

wyzwalacz

Reißleine r.ż.

wyzwać [vɨzvatɕ]

wyzwać f. dk. od wyzywać

Zobacz też wyzywać

wyzywać <‑wa; f. dk. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wyzywać pot. < f. dk. na‑> <[lub z‑]> pot. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen podn. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

wyzywać <‑wa; f. dk. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wyzywać pot. < f. dk. na‑> <[lub z‑]> pot. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen podn. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

I . wyzuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] CZ. cz. przech. podn. (pozbawiać kogoś czegoś)

wyzuwać

berauben

wyzuwać

um etw bringen

wyzuwać krewnych ze spadku

die Verwandten enterben

II . wyzuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (pozbawić się czegoś)

wyzuwać

sich B. lossagen

wyzuwać

sich B. einer Sache D. entledigen

wyzuwać się z uczuć

sich B. von seinen Gefühlen befreien

wyzuć się ze wstydu

alle Scham ablegen [o. fahren lassen podn. ]

wyznać [vɨznatɕ]

wyznać f. dk. od wyznawać

Zobacz też wyznawać

I . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wyznawać < f. dk. wyznać> (wyjawiać):

wyznawać prawdę

gestehen

wyznawać grzechy

bekennen

wyznawać komuś sekret

jdm ein Geheimnis offenbaren [o. verraten]

wyznać komuś miłość

jdm eine Liebeserklärung machen

wyznać komuś miłość

jdm seine Liebe erklären

wyznać komuś miłość

sich jdm erklären

muszę wyznać, że...

ich muss zugeben [o. gestehen] , dass ...

wyznać [coś] jak na spowiedzi

etw B. beichten przen.

2. wyznawać (prezentować):

wyznawać pogląd, że...

der Ansicht sein, dass ...

wyznawać religię

sich B. zu einer Religion bekennen

II . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (znać się na)

wyznawać się w czymś

sich B. mit etw auskennen