polsko » niemiecki

czerwień <D. ‑eni, l.mn. ‑enie> [tʃervjeɲ] RZ. r.ż. (kolor)

czerwienieć <‑nieje; cz. prz. ‑niej; f. dk. po‑> [tʃervjeɲetɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. czerwienieć (stawać się czerwonym):

I . czerwienić <‑ni; f. dk. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] CZ. cz. przech. (czynić czerwonym)

II . czerwienić <‑ni; f. dk. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

1. czerwienić (stawać się czerwonym):

2. czerwienić (rumienić się):

czerwienny [tʃervjennɨ] PRZYM.

sczerwienieć <‑nieje> [stʃervjeɲetɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. sczerwienieć (stać się czerwonym):

die Äpfel r.m. l.mn. röteten sich

2. sczerwienieć (mieć silne rumieńce):

erröten podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski