Tłumaczenia dla hasła „zezwolić“ w polsko » niemiecki słowniku

zezwolić [zezvolitɕ]

zezwolić f. dk. od zezwalać

Zobacz też zezwalać

zezwalać <‑la; f. dk. zezwolić> [zezvalatɕ] CZ. cz. nieprzech.

zezwalać [komuś] na coś

[jdm] etw genehmigen [o. bewilligen]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zawodnikowi zezwolono wyłącznie na trenowanie z golkiperem drużyny młodzieżowej.

pl.wikipedia.org

Wiosną 1920 roku zezwolono na opuszczenie obozu tym żołnierzom, którzy zrezygnowali ze służby wojskowej.

pl.wikipedia.org

Przede wszystkim, mimo wielu zatargów, nie zezwolono im na objęcie dotychczasowych cerkwi greckokatolickich wraz z plebaniami i gospodarstwami rolnymi.

pl.wikipedia.org

Dopiero po kilku latach zezwolono na dalsze prace realizacyjne.

pl.wikipedia.org

Jednocześnie zezwolił mu na nałożenie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931 roku.

pl.wikipedia.org

Zezwolił także lekarzom na dokonywanie sekcji zwłok, choć za każdym razem wymagało to zgody miejscowego biskupa i dotyczyło jedynie ciał niezidentyfikowanych osób oraz skazańców.

pl.wikipedia.org

W sezonie 2007 przepisy zostały zmodyfikowane i zezwoliły na używanie dowolnej liczby jednostek podczas dwóch pierwszych treningów przed wyścigiem bez konsekwencji.

pl.wikipedia.org

Po pierwszym rozbiorze i zniesieniu klasztoru pruski zaborca zezwolił mu na dozgonne zamieszkanie w pałacu opackim.

pl.wikipedia.org

Zrobił wiele dla ochrony praw i wykształcenia kobiet a w 1976 roku zezwolił na działalność partii opozycyjnych.

pl.wikipedia.org

Równocześnie władca zezwolił na przystąpienie do wstępnych prac przygotowujących przebieg przyszłego soboru.

pl.wikipedia.org