навр|а́ть <-у́, -ёшь> f. dk. CZ. (н)cz. przech.
навра́ть → навира́ть
навира́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., навра́ть f. dk. CZ. cz. przech. pot.
1. навира́ть (солга́ть):
2. навира́ть (допусти́ть оши́бку):
навира́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., навра́ть f. dk. CZ. cz. przech. pot.
1. навира́ть (солга́ть):
2. навира́ть (допусти́ть оши́бку):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.