er·ga̱b
Prät. von ergeben
I. er·ge̱·ben <ergibst, ergab, hat ergeben> CZ. z dop.
II. er·ge̱·ben <ergibst, ergab, hat ergeben> CZ. z 'sich'
I. er·ge̱·ben <ergibst, ergab, hat ergeben> CZ. z dop.
II. er·ge̱·ben <ergibst, ergab, hat ergeben> CZ. z 'sich'
| ich | ergebe |
|---|---|
| du | ergibst |
| er/sie/es | ergibt |
| wir | ergeben |
| ihr | ergebt |
| sie | ergeben |
| ich | ergab |
|---|---|
| du | ergabst |
| er/sie/es | ergab |
| wir | ergaben |
| ihr | ergabt |
| sie | ergaben |
| ich | habe | ergeben |
|---|---|---|
| du | hast | ergeben |
| er/sie/es | hat | ergeben |
| wir | haben | ergeben |
| ihr | habt | ergeben |
| sie | haben | ergeben |
| ich | hatte | ergeben |
|---|---|---|
| du | hattest | ergeben |
| er/sie/es | hatte | ergeben |
| wir | hatten | ergeben |
| ihr | hattet | ergeben |
| sie | hatten | ergeben |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.