I. disjoin [Brit dɪsˈdʒɔɪn, Am dɪsˈdʒɔɪn] CZ. cz. przech.
- disjoin
-
- disjoin
-
II. disjoin [Brit dɪsˈdʒɔɪn, Am dɪsˈdʒɔɪn] CZ. cz. nieprzech.
- disjoin
-
- disjoin
-
-
- to disjoin
| I | disjoin |
|---|---|
| you | disjoin |
| he/she/it | disjoins |
| we | disjoin |
| you | disjoin |
| they | disjoin |
| I | disjoined |
|---|---|
| you | disjoined |
| he/she/it | disjoined |
| we | disjoined |
| you | disjoined |
| they | disjoined |
| I | have | disjoined |
|---|---|---|
| you | have | disjoined |
| he/she/it | has | disjoined |
| we | have | disjoined |
| you | have | disjoined |
| they | have | disjoined |
| I | had | disjoined |
|---|---|---|
| you | had | disjoined |
| he/she/it | had | disjoined |
| we | had | disjoined |
| you | had | disjoined |
| they | had | disjoined |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.