Oxford-Hachette French Dictionary
I. force [fɔʀs] RZ. r.ż.
1. force (de personne):
2. force (contrainte):
3. force (puissance):
4. force (poids):
5. force FIZ.:
6. force (intensité):
7. force (ensemble humain):
8. force WOJSK.:
II. force [fɔʀs] PRZYSŁ. przest.
III. à force de PRZYIM.
IV. force [fɔʀs]
- force de dissuasion WOJSK.
-
- force de dissuasion przen.
-
- force d'interposition WOJSK.
-
- force d'intervention WOJSK.
-
- force de pénétration TECHNOL.
-
- Forces françaises de l'intérieur, FFI HIST.
-
- Forces françaises libres, FFL HIST.
-
I. forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.
1. forcer (contraindre):
2. forcer (faire céder):
3. forcer (passer au travers):
4. forcer (imposer):
5. forcer (pousser):
II. forcer sur CZ. cz. przech. dop. dal.
III. forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.
1. forcer (faire trop d'efforts):
2. forcer (exercer une pression):
IV. se forcer CZ. cz. zwr.
I. forcé (forcée) [fɔʀse] CZ. im. cz. przeszł.
forcé → forcer
II. forcé (forcée) [fɔʀse] PRZYM.
1. forcé:
2. forcé (artificiel):
I. forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.
1. forcer (contraindre):
2. forcer (faire céder):
3. forcer (passer au travers):
4. forcer (imposer):
5. forcer (pousser):
II. forcer sur CZ. cz. przech. dop. dal.
III. forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.
1. forcer (faire trop d'efforts):
2. forcer (exercer une pression):
IV. se forcer CZ. cz. zwr.
w słowniku PONS
I. forcé(e) [fɔʀse] CZ.
forcé im. passé de forcer
II. forcé(e) [fɔʀse] PRZYM.
1. forcé (imposé):
2. forcé (artificiel):
3. forcé pot. (inévitable):
I. forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.
3. forcer (enfoncer):
4. forcer (susciter):
5. forcer (vouloir obtenir plus de qc):
6. forcer (vouloir infléchir):
II. forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.
I. forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.
3. forcer (enfoncer):
4. forcer (susciter):
5. forcer (vouloir obtenir plus de qc):
6. forcer (vouloir infléchir):
II. forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.
force [fɔʀs] RZ. r.ż.
5. force (pouvoir):
7. force WOJSK.:
8. force (autorité):
9. force (degré d'intensité):
12. force (vigueur):
zwroty:
forcé(e) [fɔʀse] PRZYM.
1. forcé (imposé):
2. forcé (artificiel):
3. forcé pot. (inévitable):
I. forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.
3. forcer (enfoncer):
4. forcer (susciter):
5. forcer (vouloir obtenir plus de qc):
6. forcer (vouloir infléchir):
II. forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.
force [fɔʀs] RZ. r.ż.
5. force (pouvoir):
7. force WOJSK.:
8. force (autorité):
9. force (degré d'intensité):
12. force (vigueur):
zwroty:
Glosariusz OFAJ "Intégration et égalité des chances"
GEA słownictwo specjalistyczne dot. chłodnictwa
| je | force |
|---|---|
| tu | forces |
| il/elle/on | force |
| nous | forçons |
| vous | forcez |
| ils/elles | forcent |
| je | forçais |
|---|---|
| tu | forçais |
| il/elle/on | forçait |
| nous | forcions |
| vous | forciez |
| ils/elles | forçaient |
| je | forçai |
|---|---|
| tu | forças |
| il/elle/on | força |
| nous | forçâmes |
| vous | forçâtes |
| ils/elles | forcèrent |
| je | forcerai |
|---|---|
| tu | forceras |
| il/elle/on | forcera |
| nous | forcerons |
| vous | forcerez |
| ils/elles | forceront |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.