I. täu·schen [ˈtɔyʃn̩] CZ. cz. przech. (irreführen)
II. täu·schen [ˈtɔyʃn̩] CZ. cz. zwr. (sich irren)
I. tau·schen [ˈtauʃn̩] CZ. cz. przech.
1. tauschen (gegeneinander einwechseln):
II. tau·schen [ˈtauʃn̩] CZ. cz. nieprzech.
| ich | täusche |
|---|---|
| du | täuschst |
| er/sie/es | täuscht |
| wir | täuschen |
| ihr | täuscht |
| sie | täuschen |
| ich | täuschte |
|---|---|
| du | täuschtest |
| er/sie/es | täuschte |
| wir | täuschten |
| ihr | täuschtet |
| sie | täuschten |
| ich | habe | getäuscht |
|---|---|---|
| du | hast | getäuscht |
| er/sie/es | hat | getäuscht |
| wir | haben | getäuscht |
| ihr | habt | getäuscht |
| sie | haben | getäuscht |
| ich | hatte | getäuscht |
|---|---|---|
| du | hattest | getäuscht |
| er/sie/es | hatte | getäuscht |
| wir | hatten | getäuscht |
| ihr | hattet | getäuscht |
| sie | hatten | getäuscht |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.