bekannt|machen GLAG. preh. glag.
bekanntmachen → bekannt II.:
I. bekennen* neprav. GLAG. preh. glag.
| ich | mache | bekannt |
|---|---|---|
| du | machst | bekannt |
| er/sie/es | macht | bekannt |
| wir | machen | bekannt |
| ihr | macht | bekannt |
| sie | machen | bekannt |
| ich | machte | bekannt |
|---|---|---|
| du | machtest | bekannt |
| er/sie/es | machte | bekannt |
| wir | machten | bekannt |
| ihr | machtet | bekannt |
| sie | machten | bekannt |
| ich | habe | bekanntgemacht |
|---|---|---|
| du | hast | bekanntgemacht |
| er/sie/es | hat | bekanntgemacht |
| wir | haben | bekanntgemacht |
| ihr | habt | bekanntgemacht |
| sie | haben | bekanntgemacht |
| ich | hatte | bekanntgemacht |
|---|---|---|
| du | hattest | bekanntgemacht |
| er/sie/es | hatte | bekanntgemacht |
| wir | hatten | bekanntgemacht |
| ihr | hattet | bekanntgemacht |
| sie | hatten | bekanntgemacht |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.