mögen <mag, mochte, gemocht/mögen> CZ. cz. przech.
2. mögen (gernhaben):
| ich | mag |
|---|---|
| du | magst |
| er/sie/es | mag |
| wir | mögen |
| ihr | mögt |
| sie | mögen |
| ich | mochte |
|---|---|
| du | mochtest |
| er/sie/es | mochte |
| wir | mochten |
| ihr | mochtet |
| sie | mochten |
| ich | habe | gemocht |
|---|---|---|
| du | hast | gemocht |
| er/sie/es | hat | gemocht |
| wir | haben | gemocht |
| ihr | habt | gemocht |
| sie | haben | gemocht |
| ich | hatte | gemocht |
|---|---|---|
| du | hattest | gemocht |
| er/sie/es | hatte | gemocht |
| wir | hatten | gemocht |
| ihr | hattet | gemocht |
| sie | hatten | gemocht |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.