wanken CZ. cz. nieprzech.
1. wanken (schaukeln):
- wanken
-
- wanken
-
2. wanken (bei Entschluss):
- wanken
-
3. wanken (Boden):
- wanken
-
4. wanken (Knie):
- wanken
-
| ich | wanke |
|---|---|
| du | wankst |
| er/sie/es | wankt |
| wir | wanken |
| ihr | wankt |
| sie | wanken |
| ich | wankte |
|---|---|
| du | wanktest |
| er/sie/es | wankte |
| wir | wankten |
| ihr | wanktet |
| sie | wankten |
| ich | habe | gewankt |
|---|---|---|
| du | hast | gewankt |
| er/sie/es | hat | gewankt |
| wir | haben | gewankt |
| ihr | habt | gewankt |
| sie | haben | gewankt |
| ich | hatte | gewankt |
|---|---|---|
| du | hattest | gewankt |
| er/sie/es | hatte | gewankt |
| wir | hatten | gewankt |
| ihr | hattet | gewankt |
| sie | hatten | gewankt |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.