I. gefallen <irr> CZ. intr +haben
gefallen
gefallen → fallen
fallen <fällt, fiel, gefallen> CZ. intr +sein
1. fallen:
2. fallen (sinken):
3. fallen (treffen):
4. fallen (in jemandes Besitz kommen):
5. fallen (zu etwas gehören):
6. fallen (genannt werden):
fallen <fällt, fiel, gefallen> CZ. intr +sein
1. fallen:
2. fallen (sinken):
3. fallen (treffen):
4. fallen (in jemandes Besitz kommen):
5. fallen (zu etwas gehören):
6. fallen (genannt werden):
Fallen <-s> RZ. nt
2. Fallen (Sinken):
| ich | gefalle |
|---|---|
| du | gefällst |
| er/sie/es | gefällt |
| wir | gefallen |
| ihr | gefallt |
| sie | gefallen |
| ich | gefiel |
|---|---|
| du | gefielst |
| er/sie/es | gefiel |
| wir | gefielen |
| ihr | gefielt |
| sie | gefielen |
| ich | habe | gefallen |
|---|---|---|
| du | hast | gefallen |
| er/sie/es | hat | gefallen |
| wir | haben | gefallen |
| ihr | habt | gefallen |
| sie | haben | gefallen |
| ich | hatte | gefallen |
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen |
| er/sie/es | hatte | gefallen |
| wir | hatten | gefallen |
| ihr | hattet | gefallen |
| sie | hatten | gefallen |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.