bakalaureat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [bakalawreat] RZ. r.m. UNIW.
- bakalaureat
- Bakkalaureat r.n.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Uzyskał bakalaureat w 1963 i licencjat w 1966, zaś w 1968 stopień naukowy doktora w zakresie sanskrytu i indoeuropejskiego językoznawstwa porównawczego.
pl.wikipedia.org W 1755 uzyskał bakalaureat i podjął pracę jako nauczyciel w szkole.
pl.wikipedia.org Bakalaureat otrzymał w 1880, a magisterium w 1889.
pl.wikipedia.org Najpierw studiował na wydziale sztuk wyzwolonych, gdzie w 1620 otrzymał bakalaureat.
pl.wikipedia.org Uzyskała bakalaureat magna cum laude i zdobyła znajomość kilku języków.
pl.wikipedia.org Przeszukaj słownik
- bajroniczny
- bajronizm
- bajronowski
- bajt
- bajtlować
- bakalaureat
- bakalie
- bakaliowy
- bakałarz
- bakburta
- bakcyl