I. bryknąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [brɨknoɲtɕ]
bryknąć f. dk. od brykać
II. bryknąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [brɨknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (uciec)
brykać <‑ka; f. dk. bryknąć [lub po‑]> [brɨkatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.
1. brykać zwykle cz. ndk. (dziecko):
2. brykać zwykle f. dk. (zwierzę):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.