dochować [doxovatɕ] f. dk., dochowywać [doxovɨvatɕ] <‑owuje; cz. prz. ‑owuj> CZ. cz. nieprzech.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Był dwukrotnie żonaty, lecz nigdy nie dochował się własnego potomstwa.
pl.wikipedia.org Klub dochował się w swojej historii nawet mistrzów świata.
pl.wikipedia.org Do naszych czasów dochowało się około 800 utworów zawartych w tzw. chansonniers.
pl.wikipedia.org Dziś najważniejsze wiadomości o języku etruskim dają dwujęzyczne inskrypcje, których dochowało się ok. 8500, z czego 80% to napisy nagrobkowe, przeważnie imiona.
pl.wikipedia.org Pierwotny zamek był w całości drewniany (niewielkie pozostałości dochowały się do dziś).
pl.wikipedia.org