fatalizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn.
> [fatalism] RZ. r.m.
1. fatalizm FIL. (pogląd):
- fatalizm
- Fatalismus r.m.
- fatalizm
-
2. fatalizm podn. (nieuchronność):
- fatalizm
-
- fatalizm
- Verhängnis r.n.
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Światem (zarówno doczesnym, jak i jego eschatologicznym kresem) w powieści rządzi zatem „mrok”, fatalizm i cierpienie.
pl.wikipedia.org Krytykował część założeń metodologicznych pozytywizmu, bronił zarazem pozytywistów przed zarzutami o ateizm, materializm i fatalizm.
pl.wikipedia.org Fatalizm podzielała część stoików; teorie chrześcijańskie skłaniające się ku predestynacji zostały w filozofii scholastycznej określone jako "argument lenia".
pl.wikipedia.org Fatalizm sztuki islamu znajdował swe odbicie w ziemskim pięknie architektury, które miało być niejako wstępem do szczęścia niebiańskiego.
pl.wikipedia.org Przeciwieństwem tak pojętego fatalizmu jest wiara w wolną wolę.
pl.wikipedia.org